Μάτια που δεν βλέπονται... γρήγορα λησμονιούνται...

Μου λείψατε...

εγώ όμως δεν σας ελησμόνησα...

όπως δεν ελησμόνησα και τούτο δω το μαγαζάκι -

όσο κι αν σηκώνω τα ρολά στη χάση και στη φέξη κι όσο κι αν το ΄χει φάει η σκόνη!

Και μου λείψατε πολύ!

Ιδιαίτερα κάποιοι ταχτικοί που έριχναν εδώ, ενθάδε κι επί τόπου συχνά-πυκνά τις ματιές τους και σχόλιά τους. Κι ακόμη περισσότερο μου λείπουν οι ματιές που έριχνα εγώ στα δικά τους μαγαζιά και "μικρομάγαζα"

Χαίρομαι πολύ που σας βρίσκω και σας βεβαιώ πως δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσετε το διάβασμα. Μπορείτε να σταματήσετε εδώ γιατί η ανάρτηση αυτή χρονολογείται! 

Λουξ ουρανός

Ουρανός Λουξ

Και είναι γεγονός ότι θα έπρεπε ήδη να έχει κάνει την "εμφάνισή" της γιατί δεν σας ελησμόνησα λόγω των πλείστων όσων κοινωνικών υποχρεώσεων που δεν μ΄αφήνουν να στρωθώ και να ξαραχνιάσω το μπακαλικάκι μου ούτε τα κοινωνικά δρώμενα είναι, που μ΄έχουν ξεμυαλίσει. Απλά και μόνο έχω τεμπελιάσει!

Ούτε παραπάνω δουλειά,ούτε παραπάνω δουλειές έχω και σίγουρα δεν μ΄έχει απορροφήσει κανένα άλλο σόσιαλ δίκτυο. Ντρέπομαι για την τόση τεμπελιά μου και θέλω, μόνο που δεν τα καταφέρνω να συμμαζευτώ και να στρωθώ να ξαραχνιάσω το μαγαζί.  Δεν με βοηθάει όμως ούτε κι ο καιρός! ΄Αλλες χρονιές ο Νοέμβρης ήταν βρεγμένος και κρύος, φέτος όμως είναι στεγνός και γλυκός. Κι ο ουρανός του, απλά, ζωγραφιστός, έτσι δεν είναι;

Από το 1900 λέει, έχει να κάνει τόσο γλυκό Νοέμβρη! Τελικά ζεσταίνεται ο πλανήτης ή όχι; Τες πα...

Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω ν΄αρχίσουν οι βροχές και το κρύο γιατί τα γλυκά φθινοπωρινά χρώματα που όμοιά τους δεν υπάρχουν άλλα!

και που μας περιτριγυρίζουν με τρελαίνουν καθώς είναι τ΄αγαπημένα μου. 

Το πιθανότερο είναι να μην κρατήσει για πολύ ακόμα αυτή η γλύκα του καιρού! Και το σίγουρο; Το σίγουρο είναι ότι με το έτσι θέλω και με κάθε τρόπο, προσπαθούν να φέρουν τα Χριστούγεννα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Στολίστηκαν ήδη -απαράδεκτο- τα μαγαζιά, άρχισαν τα στολίσματα στους δρόμους, οι διαφημίσεις μάς βομβαρδίζουν κι οι προσφορές μάς παραζαλίζουν! Και μέσα σ΄όλα αυτά έχω και μερκούς-μερκούς που με παραζαλίζουν! Κι είναι αυτοί που δεν τους αρέσει τίποτα, δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα, δεν τους φταίει τίποτα αλλά όλα και δεν λένε να πάψουν τη μουρμούρα. Αυτοί που δεν παραδέχονται, δεν αποδέχονται και δεν δέχονται να κοιτάξουν λίγο παραπέρα κι όχι μόνο ... αριστερά! Και πάλι τες πα! Μπήκα να ξαραχνιάσω το μαγαζί κι όχι να μουρμουρίσω αν και έχω του κερατά τους λόγους! Ε όχι, δεν είναι το φεγγάρι ρε φίλε που σε κάνει μουφλούζη ούτε κι ο ανάδρομος Ερμής που σε κάνει να μην ξέρεις τι  κάνεις, τι λες και πως να συμπεριφέρεσαι! Αφού κρατάει χρόνια αυτή η μουρμούρα κι αυτή η συμπεριφορά, γιατί να φταίει ο Ερμής και η Σελήνη; Εσύ φταις!!! Ναι, εσύ!!! Αν δεν ήσουν εσύ ο καλύτερος κι ο πρώτος και καλύτερος, θα ήξερες να συμπεριφέρεσαι! Το κόβω γιατί θα πω κι άλλα και θα πω κι ονόματα! Και δεν θέλω... 

Θέλω μόνο να γυρίσω πίσω, στους όμορφους χρόνους και τις γλυκές στιγμές που με γύριζαν πίσω στις ρίζες μου, στις παραδόσεις μου, τους θρύλους και τα παραμύθια, τις παροιμίες και τα γνωμικά και τις ιστορίες άλλες αληθινές κι άλλες φανταστικές μα που με το τρόπο που λέγονταν φάνταζαν όλες αληθινές. Με στήριζαν όλα αυτά και μ΄έκαναν να νιώθω ότι υπάρχω κι ότι ανήκω κάπου. Κι όλα αυτά ήταν αυτά μου μου ΄λεγε η νενέ μου... Αυτά που μίλαγαν για Θεούς και δαίμονες, για χαρτορίχτρες και καφετζούδες, για καταστροφές και βάσανα, για πατρίδες και τόπους, για γλυκάκια και φαγάκια, για τούτο κι εκείνο και τ΄άλλο...

Ο καιρός πάντως εδώ και 4-5 μέρες άρχισε να κρυώνει ενώ χθες οι πρώτες νιφάδες άρχισαν τον χορό! Μικρές, άσπρες, ισχνές και σχεδόν ακριβείς στο ραντεβού, έπεσαν κατά τας πρώτας βραδυνάς ώρας!

Αρχή της χειμωνιάτικης σεζόν λοιπόν κι ανοίγω το μαγαζί με την παρουσίαση μιας εξαιρετικής εργασίας που μου έστειλαν και που έχει να κάνει με τα παλιά μέρη...
εκείνους τους όμορφους χαμένους τόπους...

Καλά σας βράδια

Ε.-