Χάθηκα, ναι βρε ... το ξέρω! Κοντά δυο μήνες ε; Ναι, κι αυτό το ξέρω ...
Δεν ξέρω το γιατί και δικαιολογία δεν έχω κι ούτε βρίσκω καμία βάσιμη ...
Το μόνο σίγουρο είναι πως έτσι είμαι εγώ ... έρχομαι, φεύγω, βαριέμαι, ξεβαριέμαι, μ΄αρέσει, δεν μ΄αρέσει...
Σας ευχόμαι όμως πρώτα καλό μήνα και άντε .... πάμε να δούμε τι έχουμε να πούμε ...
Και πιάνω την άκρη από κει που την άφησα ...
Μέσα στο κενό της απουσίας μου πέρασε η Μεγάλη βδομάδα, η Ανάσταση, του Αγιού Γιωργιού, η Πρωτομαγιά και κάμποσες ονομαστικές γιορτές όπως και η δική μου ... Και φέτος δεν έχω παράπονο, τη γιόρτασα για τα καλά! Μού στοίχισε κάτιτις παραπάνω βέβαια αλλά χαλάλι στους φίλους μου που σχεδόν όλοι με τίμησαν με την παρουσία τους ... Να ΄ναι καλά!
Ανάμεσα στις τόσες γνωστές πέρασαν ακόμη και κάμποσες άγνωστες ονομαστικές σαν του Αγίου Συμεών, της οσίας Ελισάβετ (Μπετούλα μου τα είπαμε εμείς αν και λίγο καθυστερημένα) του Αγίου ευαγγελιστού Μάρκου και Νίκης μάρτυρος, όλες γιορτές του Απρίλη ... Πέρασε κι ο Μάης με τη λουλουδάτη αρχή του ...
Κι η αρχή του αυτή μού θυμίζει το πρωτομαγιάτικο κλεψιμέικο έθιμο της Σμύρνης, όπου ενώ για τον Επιτάφιο οι κοπελιές γύριζαν και ζητούσαν τα λουλούδια για το στολισμό του ... την Πρωτομαγιά αντίθετα δεν ζητούσαν μόνο έκλεβαν τα λουλούδια για το στεφάνι που θα στόλιζε όλο το μήνα την πόρτα κάθε σπιτιού! Και ονομάτιζαν το Μάη και Ανοιξιάτη και Λούλουδο και Τριανταφυλλά και Πράσινο. Η γιαγιά μου τον αποκαλούσε Λούλουδο! Και στη μέση του μαγιάτικου στεφανιού κρεμούσε ένα σκόρδο που απόδιωχνε το κακό το μάτι ... ΄Ελεγε ακόμη πως ο Μάης μαγεύει ... Μάλλον απλή συσχέτιση των δυο λέξεων έκανε επειδή ηχούν όμοια! ΄Αλλο που να δικαιολογεί τη μαγεία του Μάη δεν θυμάμαι να μου εξηγεί και να μου λέει ...Θυμάμαι μόνο πως αν έβρεχε την Πρωτομαγιά, με το νερό της βροχής έβρεχε τα μαλλιά της για να μακραίνουν και να πυκνώσουν. Θυμάμαι και πως έλεγε ότι η προγιαγιά της αν έβρεχε την Πρωτομαγιά έπηζε το τυρί με το νερό της βροχής κι όχι με πυτιά ή μαγιά!΄Ισως αυτά να είναι τα μαγικά του Μάη ... ή αυτά να ήταν του Μάη τα μαγικά για εκείνη!
Κι είναι ο Μάης δύσκολος μήνας. Αφιερωμένος στους νεκρούς από την εποχή των Ρωμαίων εξ ου και τ΄όνομά του Majus από τους Majores που σήμαινε πρόγονοι, φοβίζει τους γεωργούς γιατί μπορεί να φέρει βροχές και κρύο. Φέτος πάντως εδώ που είμαι έφερε ήλιο και ζέστη. Τόση ζέστη που πλησιάζουμε τα όρια της ξηρασίας!
Εν τω μεταξύ να σας πω πως επίσης χάθηκα γιατί ταξίδεψα κάμποσο ...
Κι εκτός από δυο τρεις συνηθισμένες βόλτες μου στα πέριξ, έκανα και μια πιο μεγάλη, πιο όμορφη και πιο τρυφερή! Πιο μεγάλη γιατί έκανα 750 χλμ. - και 750 η επιστροφή, πάντα μετά Μήτσου βέβαια - πιο όμορφη γιατί είδα όμορφα μέρη που δεν είχα δει και πιο τρυφερή γιατί τα είδα με το γιο μου, το Γιωργιό μου ... Κι έβαψα αυγά κατακόκκινα τη Μεγάλη Πέμπτη, ενώ έφτιαξα κουλουράκια σμυρνέικα τη Μεγάλη Τετάρτη! Δεν κατάφερα μόνο να φτιάξω τσουρέκια λόγω ελλείψεως μαγειρικών ανέσεων, αντιθέτως όμως έφτιαξα μια υπέροχη μαγειρίτσα! Κι ένα αρνίσιο μπουτάκι γκιούλμπασι μούρλια!
Κι ενώ μου έλειψαν πολλά από τα έθιμα του Πάσχα -σας υπόσχομαι πως του χρόνου θα σας τα περιγράψω επακριβώς όλα τα σμυρνέικα- πέρασα όμορφα! Εκκλησία όμως δεν πήγα καθόλου. Και μου έλειψε! Η πιο κοντινή ελληνική εκκλησία ήταν στη Μασσαλία, 210 χλμ μακριά από την Αβινιόν! Κι ο καιρός σκούρος, βροχερός ... ΄Αναψα όμως κερί στην Αρλ ... 3, όπως πάντα. ΄Ετσι μ΄ έμαθε η γιαγιά μου. ΄Ενα για τους ζωντανούς για υγεία, ένα για τους αναχωρήσαντες για ανάπαυση κι ένα για όσους δεν έχουν κανένα να τους ανάψει ένα κερί ... Μου έλειψε ο Νυμφίος, η μυρωδιά απ΄το λιβάνι, η κατάνυξη κάποιων, το Χριστός Ανέστη, τα βαρελότα, οι υπόλοιποι δικοί και φίλοι μου, ο οβελίας και το τσάμικο, ένας αέρας ...
1η του Θεριστή -αισίως Ιούνιος σήμερα- του πρώτου καλοκαιρινού μήνα
Οι Ρωμαίοι σαν σήμερα γιόρταζαν την ΄Ηρα ...
Στις 10 γιόρταζαν την Εστία...
Στην Ευρώπη τον Ιούνιο γιόρταζαν το θερισμό και γλεντούσαν το ψήσιμο του πρώτου "νέου" ψωμιού...
Στη Σμύρνη γιόρταζαν τον ΄Αι-Γιάννη -και τον έλεγαν Ριγανά- στις 24 ... ενώ στις 11 Βαρθολομαίου και Βαρνάβα δεν πήγαιναν στ΄αμπέλια γιατί η δουλειά τη μέρα αυτή θα έφερνε χαλάζι, που σήμαινε καταστροφή της σοδειάς! Κι αφού δεν πήγαιναν στ΄αμπέλια, οι νοικοκυρές πάστρευαν και νοικοκύρευαν ... πάστρευαν (άσπριζαν, ναι πάλι) πρεβάζια, πεζούλια, λουλουλοβάρελα και λουλουδοτενεκέδες, πεζοδρόμια, γλάστρες, ακόμα και τις πέτρες άσπριζαν κι έβγαναν τα καλοκαιρινά κουβερλίκια ενώ μάζευαν τα χράμια ... Ενώ οι νοικοκύρηδες πήγαιναν στην πόλη για τα οικονομικά και καθάριζαν και γυάλιζαν καραμπίνες για πάσα ανάγκη ...
Εδώ σας αφήνω ...
1η του Ιουνίου κι έξω έχει ακόμα έναν ήλιο ναααααααααααααααα
κι είναι γεγονός πως λόγω του είμαι ελαφρώς ξεμυαλισμένη ...
Ε.-
Και το σημαντικότερο του Μάη είναι, ξέχασα να σας πω, πως κανόνισα τις διακοπές μου!!!
Προμηνύονται τέλειες, απίστευτες, καταπληκτικές, αξέχαστες, υπέροχες!
