28 Αυγούστου 2014

Από Μαρτιού πουκάμισο κι απ΄Αύγουστο σεντόνα....


Ο τζαμάς δε λέει με τίποτα να φανεί, ψωμί  αγοράζω απ΄το βενζινάδικο, ο πράσινος σταυρός του φαρμακείου έχει κάτι πολλές μέρες ν΄ανάψει! Δεν αναρωτιέμαι γιατί. Διακοπές έχουν οι άνθρωποι! Ζέστη μπορεί να μην έχουμε, αλλά έχουμε Αύγουστο! Κι είναι ο Αύγουστος, ο μήνας των διακοπών!

Και ρίχνει μια βροχή έξω.....

Αχ αυτός ο Αύγουστος! Και να με γυρίζει πίσω ο άτιμος, σε κάτι διακοπές αξέχαστες, χωρίς φως, νερό, τηλέφωνο, χωρίς χωριό... χωρίς πολλά και χωρίς πολλά, πολλά! Πίσω εκεί και να νοσταλγώ κάτι διακοπές μαγικές, γεμάτες ξαδέρφια, πεύκα, στρωματσάδα κι ΄Αγιος ο Θεός! Γεροτσακούλι (Αγία Μαρίνα), Βραχάτι, Μπάφι (Κρυονέρι)... 
Χωρίς χωριό αφού οι πρόσφυγες παππούδες βρέθηκαν ξεβρασμένοι στην πρωτεύουσα! "Χωρίς χωριό αλλά σε χωριό... το βλέπεις κοκόνα μου; Για με κάλεσμα για με κόνιασμα για με κατασκήνωση... είδετε το; είχενε πάλι ο Θεός και για μας τον Αύγουστο"... έτσι το ΄λεγε η νενέ μου, η καλή μου γιαγιά. .. "είχενε και για μας". Ναι, είχενε...

Αύγουστο έχει πάντα ! Και διαπιστωμένα είναι πάντα ο ίδιος! 
Οι διακοπές όμως, δεν είναι ποτέ οι ίδιες! Ούτε κι εμείς είμαστε ίδιοι κάθε Αύγουστο! Διαπιστωμένο κι αυτό! Αλλά αυτό το αυτό καλύτερα ας το αποφύγω!!! Κι είναι ο ίδιος παντού, αφού όλοι κι όλα διακοπεύουν! ΄Οχι όμως ίδιος κι απαράλλαχτος! Πως απαράλλαχτος αφού αλλού έχει 100 Φ κι αλλού μοναχά 12 Κ!

Α και, επίσης διαπιστωμένα, Αύγουστο, έχει παντού! Και είναι ραχατλής και μαχμουρλής και γουστάρει τη θάλασσα και τη σιέστα! Αρνιέται να δουλέψει και κοιμάται αργά! Κυλάει στο ρελαντί κι αντιστέκεται σθεναρά στους βιαστικούς και σ΄όσους θέλουν να κάνουν δουλειά. Θες να βρεις άνθρωπο να σου κολλήσει ένα σωλήνα που τρέχει και ή που ο άνθρωπος-υδραυλικός τρέχει στις παραλίες ή που τρέχει ο ιδρώτας σου παρέα με το σωλήνα σου! Και θέλεις να συνδέσεις την κουζίνα και σ΄έχει συνδέσει στον αυτόματο τηλεφωνητή ο ηλεκτρολόγος. Και θέλεις να...

Αύγουστος και κατεβασμένα και τα δικά μου τα ρολά μέχρι σήμερα! Σήμερα όμως...

Καλέ κόντεψαν ν΄αράχνιασουν! Στο τσακ τα πρόλαβα παρότι εγώ διακοπές γιοκ και δεν έφυγα παρότι Αύγουστος! Αν έφευγα πάντως, στα πάτρια θα κατέφευγα! ΄Οπως έκανα άλλωστε σχεδόν πάντα μέχρι σήμερα και στα πάτρια κατέληγα. ΄Ισως και να ΄κανα μια στάση κάπου αλλού, πριν ή μετά ή ανάμεσα, αλλά Αύγουστος σήμαινε Ελλάδα, θάλασσα, φραπέ (σήμερα φρέντο), τσίπουρο κι όλα αυτά υπάρχουν μόνο στα πάτρια. Μόνο που στα πάτρια πια η ζέστη σκοτώνει και η τόση πολλή ζέστη σκοτώνει κι εμένα και την αφεντομουτσουνάρα μου! 

Η αλήθεια είναι πως έφυγα για μια βδομαδίτσα - καμία σχέση φυσικά με τις αράχνες στα ρολά- αλλά και καμία σχέση με διακοπές γιατί βδομάδα διακοπών δεν ήταν. Είχε κάτι από μετακόμιση, κάτι από ξενοδοχείο, κάτι από επίσκεψη και κάτι από τουρισμό! Παράξενη βδομάδα! Και το πιο παράξενο από όλα ήταν ότι ενώ ευρέθην εις την 3ην μεγαλυτέραν πόλην της γείτονος Γαλλίας, στην αρχή είδα κι έπαθα να βρω ένα κοψιδάκι όχι τουριστικό κι ένα κομματάκι ψωμί και όχι παντεσπάνι για να κόψω την πείνα μου και να παρηγορήσω την κούρασή μου! ΄Οσο παράξενο κι αν μας/σας φαίνεται δυστυχώς εις τας Ευρώπας δεν τρώει ο κόσμος σύμφωνα με το στομάχι του και την πείνα του. Και δεν αναφέρομαι στην κρίση. Αναφέρομαι στο ότι τρώει σύμφωνα με το ρολόι. Φυσικά και δεν είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει αυτό ούτε κι η τελευταία αλλά κάθε φορά, όσο κι αν θέλω, να το χωνέψω δεν μπορώ! 

Μόνο που αυτή τη φορά...


΄Ομορφη πόλη, που κυλιέται στα νερά... αγκαλιά με το Ροδανό και το Σον... 

Στο Lugdunum, των Ρωμαίων, πολιτιστικών αντιπάλων των προγόνων μας και μεταξύ μας στη σημερινή Λυών, ανακάλυψα κάτι σπουδαίο! Που δεν το είδα πουθενά αλλού πριν! 

΄Οχι, δεν ανακάλυψα τα μικρά παραδοσιακά ταβερνάκια, τα περιβόητα λυονέζικα bouchons, αλλά κάτι μικρό, απλό κι εξυπηρετικό που έχει όμως απόλυτη σχέση μαζί τους. 

Εξαιρετική ιδέα για μένα αλλά και για όλους! Τα λυονέζικα  bouchons, τα ήξερα. ΄Ηξερα πως είναι  καταλληλότατα για όλα τα βαλάντια κι ακόμα πιο κατάλληλα για γερούς γευσιγνώστες και καλοφαγάδες που λατρεύουν όμως την απλότητα. Ατμοσφαιρικά και οικογενειακά, προσφέρουν σπιτική κουζίνα βασισμένη σε φρέσκα προϊόντα και υλικά και στην γαστριμαργική κουζινική παράδοση της περιοχής. Επ΄ευκαιρία, η λέξη bouchon μεταφράζεται ως μποτιλιάρισμα αλλά και ως βούλωμα. ΄Οπερ προφανώς στα bouchons, βουλώνεις την πείνα σου.  Ισπανιστί ίσως να μεταφράζεται τάπα(ς), τα γνωστά σε όλους, που μπορούν επίσης να εκληφθούν ως βουλώματα πείνας!

΄Εβρεχε και φυσούσε και στη Λυών. Σωρηδόν, κατά διαστήματα, λίγο, πολύ, απαλά, βάρβαρα. Σ΄αιφνιδίαζε ή σε προειδοποιούσε. ΄Αξαφνα συννέφιαζε, γρήγορα φόρτωνε, ξέσπαγε σε καταιγίδα, ημέρευε, ξαστέρωνε... 


΄Οπου στα  bouchons, βουλώματα ή ταπώματα -όπως θες πες το- της πείνας, έμπροσθεν και επί της βιτρίνας τους και επί λίαν εμφανούς σημείου υπάρχει αναρτημένος κατάλογος με τα πλησιέστερα εφημερεύοντα ταβερνάκια-bouchons! Ναι, ναι! 

Πως στην Αθήνα πας στο κλειστό φαρμακείο και βλέπεις πιο εφημερεύει πιο κοντά στη γειτονιά σου; ΄Ετσι!   

Μη γελάτε. Εκεί σε μας/σας τρώμε/τε και πίνουμε/τε ότι ώρα θέλουμε/τε. Εδώ στας Ευρώπας δυστυχώς, αν πεινάσεις εκτός ωραρίου, θα λυσσάξεις της πείνας εκτός κι αν χτυπήσεις κανένα κεμπάπ στο πόδι ή κάνα σάντουιτς στο δρόμο ή κάνα σούπερ-μάρκετ στο... τρέξιμο! Τα κεμπάμ καμία σχέση με τα δικά μας! Τα σάντουιτς χωρίς καμιά γαλλική φινέτσα, τα σούπερ-μάρκετ σαν τα δικά μας αλλά χωρίς φέτα!

Φυσικά η εφημερία έχει να κάνει με τις Κυριακές, τις γιορτές, τις αργίες και τις σχόλες αλλά -μην το ξεχνάμε- και με τον Αύγουστο!

Λοιπόν, στη Λυών σε περίπτωση Αυγούστου και δη  σιμά τις 15, βλ. όπως εγώ, εν Κυριακή, γιορτή ή σχόλη, τα παίζεις. Σιγά μη βρεις και φας! Αλλά... στέκεσαι στο πρώτο  bouchon που βρίσκεις μπροστά σου κι αν είναι κλειστό -τα περισσότερα είναι συνήθως ανοιχτά 7 επί 6 (συνήθως εκτός Κυριακής) ρίχνεις μια ματιά στη βιτρίνα και πετάγεσαι στο πλησιέστερο εφημερεύον ταβερνάκι! Και πας και τρως!!! Σαν άνθρωπος και σαν άρχοντας! Εκτός από τον Αύγουστο φυσικά! Και φυσικά πρέπει να συμπέσει να πεινάς κάτι μεταξύ 12 με 14 και 18 με 22!

Ξέχασα και να σας πω, για να μην αναρωτιέστε κιόλας, πως ντιλίβερι (νταλαβέρι;) και κατ΄οίκον διανομή στην Ευρώπη, δεν ευδοκιμεί διόλου!


     ΄Ομορφη πόλη...



     









Αύγουστος κι έβρεχε...
και βρέχει ακόμη...



Αύγουστος και με γυρίζει πίσω σ΄έναν άλλο Αύγουστο, αυτός στεγνός...
Γεροτσακούλι Αττικής ..

6-8 ξαδέρφια, 
3 ξαδέρφες, 
μια γιαγιά...
καμιά βρύση αλλά ένα βρυσάκι κρεμαστό...
καθόλου φως αλλά 2 λάμπες πετρελαίου... κι άντε να καθαρίσεις το γυαλί... 
μια γκαζιέρα...
ράντζα για τους μεγάλους
φερμένα φθαρμένα στρώματα για τους μικρούς... 
ένα τηλέφωνο κινητό...  παιχνίδι... 
ο καμπινές :)) στο βάθος του κήπου...
το λάστιχο εκτελεί χρέη ντους...
σιγά μην είχαμε φωτογραφική μηχανή...
Φασαριόζικα πάμε στο φούρνο το ταψί και για ψωμί, στη στάνη για το γάλα, στη βρύση για νερό, στη θάλασσα με το πόδι...

το επόμενο σπίτι στο χιλιόμετρο, η θάλασσα σε χλμ. 3...
και να μην παραπονιέται κανείς γιατί κουβαλάει το γάλα, γιατί φέρνει το ψωμί, γιατί φορτώνεται το νερό, γιατί τού βγαίνει η γλώσσα για να πάει στη θάλασσα...
και να τρελαίνεται από χαρά γιατί πηγαίνοντας στο μανάβη είχε δει το στρατιωτικό φορτηγάκι στην πλατεία να στήνει την οθόνη για το τζάμπα σινεμά...

και να ξεκαρδίζεται στα γέλια παίζοντας κρυφτό, πεντόβολα, μήλα και χαλασμένο τηλέφωνο...

και να κοιμάται νωρίς γιατί δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο πια μιας και δεν υπήρχε άλλο φως εκτός απ΄το φεγγάρι...

Και ρίχνει μια βροχή έξω...


Καλά σας βράδια

Ε.-
της Παναγίας στη Λυών

Πέρασε της Παναγίας
και του Σωτήρος...

του Αγίου Φανουρίου χθες, του ΄Αη Γιάννη του Ριγανά (ριγολόγου) αύριο και προσοχή γιατί νηστεία μεγάλη είναι...





Καλά τα bouchons αλλά μου έλειψαν τα βλίτα και τα σύκα...
1,45 ευρώ έχει εδώ έκαστον... είναι εκ Τουρκίας και είναι άχρωμο, άνοστο, άγευστο και απαράδεκτο!!!

Επανέρχομαι...



Από Αύγουστο χειμώνα κι από Μάρτη καλοκαίρι...