12 Απριλίου 2016

΄Οποιος έχει γάμο σπίτι του δεν πάει σε ξένο....

Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ

Η έκφραση της αλληλεγγύης των Ελλήνων στους πρόσφυγες είναι σημαντική και αυθόρμητη. Δεν επιβάλλεται από τα πάνω. Μπορεί ορισμένες υπερβολές να γίνονται για τις ανάγκες των καναλιών που σπεύδουν να αξιοποιήσουν τηλεοπτικά το κάθε δέμα που μια συγκινημένη γιαγιά αφήνει στα χεριά μιας οικογένειας Σύρων στην Πλ. Βικτωρίας ή στον φούρναρη που μοίραζε ψωμιά στους απελπισμένους μετανάστες στην Μυτιλήνη.

Όμως όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα προβάλλεται ένας πρωτοφανής ισχυρισμός, ότι είμαστε κατά κάποιο τρόπο υποχρεωμένοι να δείξουμε αλληλεγγύη και να ανοίξουμε την χώρα στους μετανάστες και πρόσφυγες, γιατί πριν σχεδόν έναν αιώνα και οι Ελληνες της Μικρασίας έφτασαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα…


Πρόκειται για μια ανιστόρητη σύγκριση η οποία όμως δεν γίνεται καθόλου τυχαία, μια και πρακτικά δεν υπάρχει ανάγκη από κανένα τέτοιου είδους επιχείρημα για να πεισθεί ο Έλληνας να δείξει την Αλληλεγγύη του στους κατατρεγμένους που φθάνουν στην χώρα.


Γιατί τότε γίνεται τόσο συχνά η επίκληση αυτού του επιχειρήματος; Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση από την προσπάθεια επαναφοράς με συγκαλυμμένο τρόπο κάτω από την συγκίνηση που προκαλεί το δράμα των μεταναστών και προσφύγων στα νησιά, στα λιμάνια και στους καταυλισμούς, η θεωρία του «συνωστισμού στο λιμάνι της Σμύρνης»..


Πριν από 94 χρόνια ο Μικρασιατικός Ελληνισμός, δεν εγκατέλειψε τα σπίτια του για να αναζητήσει καλύτερη τύχη π.χ. στην Αίγυπτο ή στο Ιράν.


Ξεριζώθηκε από τις πατρογονικές εστίες του μετα από μια επιχείρηση γενικευμένης εθνοκάθαρσης που εξαπολύθηκε εις βάρος του, μετα από μια στρατιωτική ήττα. Και ο μοναδικός τόπος που μπορούσε να αναζητήσει σωτηρία και καταφύγιο ήταν το Εθνικό Κέντρο, η Ελλάδα.

Οι Έλληνες της Μικρασίας δεν δραπέτευσαν ως πρόσφυγες από κάποιον πόλεμο με προορισμό την Συρία ή την Βουλγαρία με σκοπό να φθάσουν στην Γαλλία, στην Ρουμανία η στην Βρετανία που άκμαζαν πολλές κοινότητες του Μικρασιατικού Ελληνισμού.


Ο Ελληνισμός που έφθινε ξεριζωμένος από τις εστίες του, μετα από μια μεγάλη στρατιωτική και εθνική ήττα δεν είχε σχέση με τους Αφγανούς και Μαροκινούς και αυτούς ακόμη τους Σύρους που φθανουν κατά χιλιάδες στην Ελλάδα, ψάχνοντας διέξοδο προς την Ευρώπη.


Ο πόλεμος στην Συρία και η προσφυγιά που προκάλεσε (έναντι όχι μόνο μιας θρησκευτικής ή εθνικής ομάδας) δεν είχε σχέση με την Εθνοκάθαρση εναντίον των Ελλήνων που εξαπέλυσε πριν 94 χρόνια ο Κεμάλ Ατατουρκ.


Και πολύ περισσότερο δεν έχει σχέση με την επιστροφή και ένταξη στον Εθνικό Κορμό, του Μικρασιατικού Ελληνισμού.


Οι χοντροκομμένες προκλητικά ανιστόρητες συγκρίσεις αυτού του είδους είναι επικίνδυνες καθώς απλώς επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τις εθνομηδενιστικές αντιλήψεις που όλο και περισσότερο κυριαρχούν στο κυβερνών στρατόπεδο και δεν αφορούν μόνο στην αλλαγή των σχολικών βιβλίων ώστε «να αποφεύγονται ενοχλητικές για την Τουρκία αναφορές», αλλά φθάνουν μέχρι και στις ακόμη πιο καταστροφικές αντιλήψεις ότι η προσέλκυση μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα και η μόνιμη εγκατάσταση τους θα λύσει το …δημογραφικό της Ελλάδας.


Και τελευταίο: είναι ύβρις για τις θυσίες του Ελληνισμού στην Μικρά Ασία η σύγκριση τους με τους Μαροκινούς και Αλγερινούς παράτυπους μετανάστες… Τους βοηθάμε, τους σεβόμαστε, νοιώθουμε τον πόνο τους, αλλά μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικά θέματα.


_________________________________


Κύριε Πετράκη,
σας ευχαριστώ




Καλά σας βράδυα


Ε.-

4 Απριλίου 2016

Τι κι αν σε δέρνουν 13 αν δεν σε δέρνει ο νους σου ...

Χαλάνδρι-
Νεραντζιά διπλής όψεως!!!
Καλημερούδια σε όλους
Καλή μας μέρα
Καλημέρα Αθήνα
Μέραααααααααααα μάγκες


Ναι μου την έδωσε, ναι εδώ είμαι αφού ...




΄Ηλθον, είδον και απήλθον! ΄Ηλθον Αθήνα, είδον τις υπομονετικές νεραντζιές (έχετε δει πιο υπομονικό δέντρο;) μυριστές και φορτοανθισμένες, τις γλυσίνες φορτοκρεμασμένες και τις πασχαλιές μωβμπουμπουκιασμένες!




Μύρισα τον μοσκοβολιστό αέρα της Αθήνας -χρόνια είχε να μου τύχει αυτό- γέλασα με τους γιους μου και τους φίλους μου, αγνάντεψα τη θάλασσα, έφαγα -σαν που....(φτου Κύριε, φυλακί εν τω στοματί μου και συγγνώμη για την μη πολιτικώς ορθή έκφραση)- πασαλίδικα, παστουρμαλίδικα και καραμανλίδικα ήθελα να πω, χάζεψα το απόλυτο μεγαλείο του καφέ και του τσιγάρου και του τσαχπίνικου κι άψογου σέρβις, λιάστηκα σαν σαύρα, αναπλήρωσα τα δεόντα την έλλειψη της βιταμίνης Ντε και επέστρεψα!




Χάζεψα την οικονομική κρίση και την κρίση του προσφυγικού! Απ΄την πρώτη όση είχε μείνει; μίνι; απομείνει; Τι να πω! ΄Οπως το πάρει κανείς! Απ΄τη δεύτερη, όπως την έχουν πάρει τα μίντια, οι ΄Ελληνες, οι αριστεροί, οι υμέτεροι, ο κόσμος, οι απλοί άνθρωποι και τ΄ανθρωπάκια. Η πρώτη απαράδεκτη, η δεύτερη παραδεκτή κι ανθρώπινη αλλά κι απαράδεκτη συνάμα. "Μύλος" όπως θα ΄λεγε κι ο πατερούλης μου!




Σκέφτομαι γιατί και κατά πόσο και ποιους να πειράζει το ξαράχνιασμα του παρόντος "μπακάλικου" που είπα να κάνω σήμερα. Ούτε το γιατί βρίσκω, ούτε τους ποιους και τους πόσους. Σημασία έχει ότι ότι το αποφάσισα και είπα να σαμποτάρω και τον χρόνο που περνάει χωρίς να ρωτάει.




Αγαπημένη μου νενέ, σήμερα δεν θ΄ασχοληθώ με τα παλιά και τ΄όμορφα γιατί τα ΄χω πάρει με τα καινούργια και τα διάφορα που με περί και τριγυρίζουν. Αναρωτιέμαι βέβαια αν αξίζει τον κόπο ν΄ασχοληθώ μ΄όλα αυτά! Αν το καλοεξετάσω, η αλήθεια είναι ότι τα ΄χω κάνει κουλουβάχατα! Δεν έχω ιδέα πια τι αξίζει και τι δεν αξίζει τον κόπο. Μετά τα τόσα πολιτικώς ορθά (του ορθού) έχω χάσει τον μπούσουλα. Αλλά κι αφού καμία κι ουδεμία εκτίμηση τρέφω για τους ψυχολόγους και τις ψυχαναλύσεις, δεν με βλέπω ν΄απευθύνομαι σ΄αυτούς! Τρέφω και μια εκτίμηση για τις φιληνάδες μου οπότε δεν θα απευθυνθώ σ΄αυτές γιατί να τις ζαλίσω με τα δικά μου τ΄ανάποδα; Τις φτάνουν τα δικά τους.


Συμπέρασμα:  Πάμε για ξαράχνιασμα, εγώ με τον εαυτό μου, με την Ελένη και την αφεντιά μου. Φτάνουμε τόσες! ΄Αντε βρε ξαράχνιασε και γράψε ότι θες μου ψιθυρίζει μια φωνίτσα ενώ μια άλλη μου φωνάζει...βρε μπας και τα ΄χεις παίξει;
Ψιθυρίζουν, φωνάζουν, καρφί δεν μου καίγεται.  "-Μωρ΄ άει να κουρεύεστε!"




"΄Αει να κουρεύεσαι"! Παλιά κι αγαπημένη έκφραση! ΄Ετσι μουρμούριζε η νενέ μου που δεν αγαπούσε να βλαστημάει, να προσβάλει, να βρίζει και να καταριέται! "Ας πάει να κουρεύεται" ήταν τα λόγια που ξεστόμιζε για να μην καταφύγει στις προσβολές κι όλα τα προηγούμενα! ΄Εκφραση σμυρνέικη, μα στη βάση της βυζαντινή. Προέκυψε τότε απ΄το γεγονός του ότι οι βυζαντινοί τους κλέφτες, τους μοιχούς, τους απατεώνες, τους επαναστάτες -κρίμα, εξαιρούσαν -νομίζω- τους "πολιτικούς"-  τούς διαπόμπευαν αφού τους κούρευαν! Ντροπή μεγάλη ήταν το κούρεμα! Εξ ου και η νενέ μου όταν ήθελε να πει για κάποιον "στείλτον" (σήμερις λέμε γράφτον, να πάει να......., κλπ) έλεγε "δεν πα΄να κουρεύεται"! Κι έβρισκε έτσι, πως τον υποβίβαζε και τον καταβίβαζε ακόμη περισσότερο. Εγώ πάλι απ΄τη μια θέλω να τους πω να πάνε όλοι να κουρεύονται και να μην ασχοληθώ με κανένα και τίποτα, αυτό το να κουρεύονται το βρίσκω πολύ σύντομο και πολλοί δεν τα το καταλάβουν κι όλας. Απ΄την άλλη θέλω να τα πω όπως τα σκέφτομαι κι όπως μου τη δίνουν αλλιώς θα σκάσω.




Πριν το πολιτικώς ορθόν του ορθού τί υπήρχε ρε γαμώ το; 
Νομίζω πως κι αν δεν με απατά η μνήμη μου, πριν το πολιτικώς του ορθού, υπήρχε η σωστή χρήση της γλώσσας και πολύ μεγαλύτερη ελευθερία στην έκφραση κι ας το παίζουμε σήμερα πιο δημοκράτες από ποτέ!



Πριν το κινητό υπήρχε τί; Χμμμ, αν θυμάμαι καλά, υπήρχε κατ΄αρχήν ως μεγάλη έννοια το "ακίνητον"! Κατά δεύτερον, υπήρχε επίσης το ακίνητο που παρότι ακίνητο όλα δούλευαν μια χαρά και κατά τρίτη υπήρχε το αυτοκίνητον! Κι όλα αυτά και τούμπαλιν ήταν τότε σημαντικά. Σήμερα το κινητό είναι θέμα ζωής και θανάτου και πρώτο και καλύτερον, το αυτοκίνητον έρχεται δεύτερο και το ακίνητο κι ακίνητον τρίτα!!!




Και τώρα έχομεν και τον Ιστόν! Αλήθεια, πριν τον Ιστό βρε παιδιά τί υπήρχε;  Είχαμε κάτι ή πριν τον Ιστό, το χάος; Κι όμως όχι. Πριν τον Ιστό υπήρχε ο ιστός της οικογένειας, των βιβλίων, των κολλητών, της παρέας, της καφετέριας και της ντίσκο! ΄Ισως, με την αναφορά μου στη ντίσκο, να δηλώνω την ηλικία μου αλλά ποσώς μ΄ενδιαφέρει. Λίγα τα βιβλία πια, αντικαταστάθηκαν οι κολλητοί απ΄το μέιλ κι οι φίλοι απ΄το φέις-μπουκ, εκμοντερνίστηκε η καφετέρια με τους φρέντο, έσβησε η ντίσκο κι άλλαξε από πάνω ως κάτω η οικογένεια. Θυμάμαι κάτι Καθαρές Δευτέρες, κάτι τέτοιες μέρες, κάτι Λαμπρές Ανάστασες, γεμάτες φίλους, εκδρομές, χωριό, βόλτες, οικογένεια, ήθη, έθιμα και παραδόσεις. Τσερκένια, τσουρέκια, πεντόβολα και κουτσό, ασπροκόκκινοι μάρτες στο χέρι, στρωματσάδα στο χωριό κι από κλεμμένα λουλούδια μαγιάτικα στεφάνια! Τώρα πια τσουρέκια κι άπειρα μεταλλαγμένα τσουρέκια παντού και πάντα! Ακόμη και κόλλυβα για επιδόρπιο προσφέρουν μερικοί-μερικοί επαγγελματίες!!! Χάθηκαν οι χαλβάδες κι μπακλαβάδες και το γιαούρτι με το μέλι!




Και τώρα; Τώρα υπάρχει το τώρα! ΄Ενα τώρα που τρέχει με 3G, 4G, 5G!!! Και που αν δεν τρέχεις με G δεν κάνεις φράγκο! Εγώ πάντως προτιμώ να τρέχω άνευ G αλλά πότε χωρίς τον Μήτσ΄μ΄!  
΄Ενα τώρα που χάνεται σε χρόνους ρεκόρ, γεμάτο αχάριστους, αγενείς, ασυνεπείς, ανεύθυνους, αδιάφορους, αδιάλλακτους, απόλυτους και όλα τα α- τα στερητικά μαζί. Ευτυχείτε κι ευτυχείτε!
Εγώ πάντως βαρέθηκα. Μου τη δίνει ν΄ακούω μόνο κρίσεις, επικρίσεις, κατακρίσεις και διακρίσεις! Κρίσεις για την κρίση και τις κρίσεις, επικρίσεις για τις διακρίσεις και κατακρίσεις για όλα.
Οι φτωχοί είχαν πάντα κρίση. Οι Κροίσοι ούτε είχαν ούτε θα΄χουν ποτέ κρίση. 
Διακρίσεις υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Επικρίσεις σηκώνουν όλα τα λάθος.
Οι κατακρίσεις είναι για τους φονιάδες, τους πολιτικούς και τα Πάναμα-πέιπερς.
΄Ολα τα υπόλοιπα απαγορεύονται. Επιτρέπονται μόνο οι προσωπικές κρίσεις, οι νευρικές κρίσεις,  οι κρίσεις συνείδησης και οι σχολικές ερωτήσεις κρίσεως.



Μου τη δίνει ν΄ακούω τις κυβερνήσεις και μόνο για κυβερνήσεις.
Αυτές τις που -με το έτσι θέλω- θέλουν να με πείσουν ότι θα με σώσουν.
Για τις που -θέλουν το καλό μου- όπως υποστηρίζουν μόνο οι κολλητοί τους κι οι οπαδοί τους.
Μου τη δίνει ν΄ακούω τους ειδικούς και τους ειδήμονες κι όλους αυτούς που τα ξέρουν όλα. Κυρίως μου τη δίνουν οι ειδικοί κι οι ειδήμονες της κρίσης που υποστηρίζουν ότι έχουν τη λύση στην κρίση και σε κάθε κρίση. Μου τη δίνει ν΄ακούω ιδέες που θα καταργήσουν την ανεργία και που θα φέρουν στα ύψη την ανάπτυξη και την οικονομία, π.χ. Ολάντ, Μέρκελ, Τρόικα, ΔΝΤ, Σύριζα και σία.


Μου τη δίνει ν΄ακούω "κάτσε να δω στο Γκούγκλ". Ξεχάσαμε κι αυτά που ξέραμε, ρεεεεεεεεεεε....
Μου τη δίνει ν΄ακούω για μεταλλαγμένους, μεταλλαγμένα, ψυχίατρους, ψυχολόγους, ψυχικά, ψυχοσωματικά, βιολογικά, αντιοξυδωτικά, βιταμίνες, λίφινγκ, πλαστικές, κλωνοποιήσεις, γλίφτινγκ και πηδηνγκ!!! Μου τη δίνει να βλέπω νέους δουλειά να μην έχουν και νέους που ολημερίς να πίνουν φρέντο καφέ. Δεν βαριέσαι! Να δουλέψουν για 400 ευρώ; Αστεία πράγματα. Δουλεύει η μάνα, ο πατέρας και τα ρολόγια κι αυτό τους φτάνει. Μου τη δίνει να βλέπω εφοπλιστές κι εκατομμυριούχους να περνάνε κρίση γιατί δεν τους φτάνουν τα εκατομμύρια αλλά να θέλουν δισεκατομμύρια. Μου τη δίνουν τα τράστ και τα σούπερ-τραστ και τα σούπερ-μάρκετ. ΄Εχουν και πληρώνουν για διαφημίσεις κι όλο κι όλα "τζάμπα" τα πουλάνε. Βαρέθηκα την κρίση, τα φυλλάδια προσφορών και τα μηχανάκια του ντιλίβερυ που δεν σταματάνε όλη τη νύχτα! Βαρέθηκα σε κάθε γωνία να βλέπω Μικέλ και φούρνους,  2 έως 5 κεμπαμπτζίδικα τουλάχιστον σε κάθε τετράγωνο κι όλα αυτά στη θέση των μαγαζιών που έκλεισαν λόγω κρίσης! Μου τη δίνουν αυτοί που έχουν τα καλύτερα πιο φτηνά από τους άλλους και τους άλλους να έχουν τα φτηνά φτηνότερα και τους πρώτους κι αυτούς που έχουν ακριβότερα τα φτηνά. Βαρέθηκα τα σινιέ και τους δήθεν κι αυτούς που σνομπάρουν τα LIDL και τα ALDI!Μου τη δίνει να βλέπω τις Τράπεζες να μην έχουν λεφτά! Καλά που τις ανακεφαλαίωσαν βρε παιδιά οι σωτήρες κι ευτυχώς που τώρα πια με το e-banking κάνω εγώ τον υπάλληλο και δεν μου δίνουν μία!


Μου τη δίνει να βλέπω τις ασφαλιστικές να "μας" ασφαλίζουν, εξασφαλίζουν και διασφαλίζουν! Με τα λεφτά μας! Βαρέθηκα να βλέπω τις φαρμακευτικές εταιρίες να τα ΄κονομάνε και τα καλύτερα φάρμακα να είναι ακόμα η ασπιρίνη, η κορτιζόνη και η πενικιλίνη! Και τα βότανα! Αν κι αυτά, κάποτε ήταν της προκοπής. Τώρα μόνο αν ζεις σε κάνα συνοριοφυλάκιο μπορείς να πεις ότι μπορείς να πιεις ακόμη χαμομήλι και τσάι του βουνού. Α, ναι. Βαρέθηκα και τα 3.200 είδη τσάγια, τα 4.200 είδη πατάτες, τα 5.200 είδη εδώδιμα κι αποικιακά, τα 6.200 είδη... Επίσης μου τη δίνουν οι αριθμοί τηλεφώνου στυλ... πατήστε 1 για ... 2 για... 3 για... κλπ. Κι όλους τους αριθμούς μαζί να πατήσεις, να τους προσθέσεις, πολλαπλασιάσεις, αφαιρέσεις και διαιρέσεις πάλι δουλειά δεν θα κάνεις. Μου τη δίνει το "οι συνομιλίες καταγράφονται για την ασφάλεια σας" και που οι, την, καταγράφοντες, σε γράφουν!!!  Μου τη δίνει να κάθομαι να κλείνω προσφορές εισιτήρια, ξενοδοχεία, αυτοκίνητα και να είμαι κι ευχαριστημένη! Και πως να μην είμαι αφού, λέει, είμαι κερδισμένη! Το ότι πέφτω συνέχεια πάνω σε φτηνά, φτηνότερα, εκπτώσεις, προσφορές, στοκ, ξεστόκ και φτηνά έως φτηνιάρικα, είναι το μόνο που δεν βλέπω!  Κούνια που με κούναγε! Χάθηκαν οι τραπεζικοί υπάλληλοι. Αυτός ο μελαχροινός που μου κόλλαγε κάθε πρωί εκεί στην Καραγιώργη Σερβίας ελπίζω πάντως να πρόλαβε να πάρει σύνταξη. Χάθηκαν οι ταξιδιωτικοί πράκτορες! Χάθηκαν οι μπακάληδες κι οι μανάβηδες! Χάθηκαν τόσοι κι άλλοι τόσοι εργάτες που αντικαταστάθηκαν από ρομπότ. Σε λίγο θα χαθούν κι οι ταμίες στα σούπερ-μάρκετ. Κι εμείς; Εμείς απλά αναρωτιόμαστε γιατί άραγε τόση ανεργία!
Αυτούς τους "επαγγελματίες" πρόσφυγες τους σκέφτηκε κανένας άραγε;


Ευτυχώς σε λίγο θα χαθούν και τα σούπερ μάρκετ μιας και θα παραγγέλνουμε αγγούρια, κολοκύθια, μαραθόριζα, σολομό και αβοκάντο μέσω ΄Ιντερνετ, μέχρι να χαθούν κι αυτά! Επ΄ευκαιρία, μου τη δίνουν τα ανοιχτά σούπερ-μάρκετ ακόμα και την Κυριακή! Μου τη δίνει κυρίως που γεμίζουν γιατί αν δεν γέμιζαν δεν θα άνοιγαν! Τί έκανες βρε όλη τη βδομάδα; Μην μου πεις πως δούλευες και δεν προλάβαινες γιατί -με τόση ανεργία- δεν θα το πιστέψω! Κι αν δεν ανεργία, το σκέφτηκες; Εσύ Κυριακή δουλεύεις; Αυτοί στα σούπερ-μάρκετ γιατί να δουλεύουν; Εσύ έχεις, αυτοί οικογένεια δεν έχουν; Μου τη δίνουν οι οικογένειες. Οι λειψές "οικογένειες", οι παράτεροι που κάνουν "οικογένειες", οι "οικογένειες" χωρίς "οικογένεια" και οι οικογένειες χωρίς αρχές οικογένειας!

Μου τη δίνει να βλέπω πως οι λέξεις δεν έχουν πια κανένα νόημα π.χ. βλ. η λέξη οικογένεια και για κανέναν! Μου τη δίνει να βλέπω πως ο φίλος δεν έχει φίλο, τα φύλα να μην έχουν φύλο, τα φύλλα να μην έχουν εποχές και τα φύλα να μην έχουν ούτε ιστορία ούτε πολιτισμό! Βαρέθηκα να παίζω με τις λέξεις, με τα πολιτικώς ορθά του ορθού την ίδια ώρα που το φέις μπουκ πλουτίζει από μαλ..... και το γκούγκλ να τα ξέρει όλα και όλους!



Βαρέθηκα να...
βλέπω το ΙΚΕΑ να βασιλεύει, το Πράκτικερ να πλουτίζει και τους μαραγκούς, τους μουσικούς, τους βιβλιοπώλες -εξαιρείται το Public- τους κουζινάδες και τα ταβερνάκια -ναι εκεί να πηγαίνετε να τρώτε, στο ΙΚΕΑ- να μαραίνονται! Βλέπω όλα αυτά τα διάφορα που καθημερινά θεωρητικά μας διευκολύνουν κι αναρωτιέμαι, πως έγινε κι επιζήσαμε μέχρι σήμερα χωρίς αυτά!
 
Κάποιοι -αν υπάρχνουν κάποιοι- προφανώς στο τέλος της ανάρτησης θα σκεφτούν, μακριά που είναι νυχτωμένη η δικιά σου! Κάποιοι άλλοι θα πουν ότι τα ΄χω παίξει, κάποιοι άλλοι ότι δεν συμβιβάζομαι με την εποχή μου και κάποιοι δεν θα φτάσουν ούτε στα μισά της ανάρτησης και μαγκιά τους! Οι υπόλοιποι θα δραστηριοποιούνται στο φέις-μπουκ όπου ο τάδε πίνει καφέ στο μπαλκόνι του, ο δείνα πίνει ούζο στο δικό του, η τάδε είναι στο Θησείο και η δείνα με τους δείνα είναι στο χωριό!!! Ουάάάάάου! Τι επιτευγματα σπουδαία κι εντυπωσιακά όλα ε;



Και κάτι άλλο. Βαρέθηκα τους αυτούς που δεν τους αρέσουν οι γυναίκες να το παίζουν γυναίκες, αυτούς που θέλουν να επιβληθούν από το "κρεβάτι" τους κι αυτούς που έχουν μείνει πολιτικά τόσο πίσω που καλύτερα θα ήταν να σταματήσουν ν΄ασχολούνται με την πολιτική, την παλιά ή την καινούργια, από αριστερά ή από δεξιά, κεντρώα ή οικολό!



Βαρέθηκα κι αυτούς που δεν θα πεθάνουν ποτέ,  καπνιστές, χορτοσιτιζόμενους, ωμοχορτοσιτιζόμενους και λακτογλουτενοπληγέντες και μη καπνιστές.





Καλά σας βράδια




Ε.- 




Αχ βρε γιαγιά, αχ βρε μπαμπά,
που είσαστε να δείτε τη βοήθεια προς τους πρόσφυγες και να μην πιστεύετε στα μάτια σας!


Τους μικρασιάτες πρόσφυγες ποιος τους βοήθησε; Αυτοί που τους πέταγαν πέτρες ή αυτοί που τους αποκαλούσαν τουρκόσπορους;
Ρε μήπως τους βοήθησαν οι Γάλλοι ή οι Γερμανοί και δεν το ξέρω;
΄Η μήπως τους βοήθησαν τίποτ΄άλλοι  σας τους σημερινούς που γούζονται επί του θέματος για αλληλεγγύη και βοήθεια;
Μήπως οι πρώτοι εξιλεώνονται; Εξαγοράζονται οι συγγνώμες;
Μήπως οι δεύτεροι άλλαξαν; ΄Αλλαξε ο Μανωλιός σας έβαλε τα ρούχα του αλλιώς;
Κι οι τρίτοι; Ε, εντάξει, αυτοί, απλώς "γούζονται"... για διαφήμιση.
Ονόματα δεν λέμε, πρόσωπα δεν θίγουμε, ξέρετε ποιοι είναι...





Ναι βαρέθηκα πολλά
και δεν θέλω να βλέπω τα μισά κι άλλα τόσα και βάλε...
και ναι, μιλάω μόνη μου!


Γιατί, πειράζω κανέναν;