΄Αλλοι Πάσχα ... κι άλλοι χάσκα!

Σάββατο, Απρίλης ... κι ο μήνας έχει 9 σήμερα...
Μα τελείως 9 ... όλη μέρα ήλιος, όλη μέρα έξω κι εγώ ...

Μια το Σαββατοκύριακο, μια ο καλός καιρός, μια το Στρασβούργο ... μια η κόρη που "νοίκιασα" ... που ώρα για το μπλογκομπακαλικάκι μου και που μυαλό για το μπακαλομπλογκάκι μου! Πάει κι η Πρωταπριλιά, φάγαμε και το 1ο δεκαήμερο του μηνού ... Ε, ναι, τελευταία φορά τα είπαμε στις 31 του περασμένου! ΄Οχι ότι δεν το ήξερα ότι έγραψα κάμποσες απουσίες αλλά καλού-κακού το επαλήθευσα! Αυτό που δεν μπορώ να επαληθεύσω και καθόλου σίγουρη δεν είμαι πως το μικροκαλοκαιράκι που μας προέκυψε δεν το χρησιμοποιώ σαν δικαιολογία. Μια δικαιολογία για ν΄αποφύγω το ταξίδι (μου) που τόσο το πεθύμησα και που τόσο θέλησα να ξανακάνω ... απ΄τον καναπέ μου! Γίνονται ταξίδια απ΄τον καναπέ; Δεν γίνονται! Και δη ταξίδια που τα έχεις ήδη κάνει! Κάτι σαν τις σχέσεις. Γίνονται σχέσεις από τον καναπέ; Δεν γίνονται! Και δη σχέσεις σαν τις σχέσεις που είχες κάποτε -εκτός καναπέ- κάνει!

Δεν θα το κάνουμε το ταξίδι ... λυπάμαι.
Μπορεί κάποιες στιγμές να παρασύρομαι και να σας παρασύρω αλλά το ταξίδι αυτό, το ίδιο, εκείνο, ατόφιο όχι. Δεν γίνεται! Δεν θα γίνει...

Aperio στα λατινικά σημαίνει ανοίγω. Απ΄αυτό το ρήμα πιάστηκαν οι Ρωμαίοι κι ονομάτισαν τον 4ο μήνα του χρόνου Απρίλη ... μήνας αφιερωμένος στην Αφροδίτη! Απρίλης, φουλ άνοιξη, Πάσχα, Λαμπρή ... όλα ξεχωριστά! Τον λένε κι Ανοιξιάτη και Λαμπριάτη κι μα και Κερασάρη μιας -όπου υπάρχουν βέβαια- εμφανίζονται τα πρώτα κεράσια! Και φυσικά τον λένε κι Αϊγιωργίτη! Δυο σημαντικές γιορτές έχει ο Απρίλης, του ΄Αι-Γιώργη στις 23 και του Αγίου Μάρκου στις 25. Κι είναι ο ΄Αι-Γιώργης κόρη μου, ξέρεις να ... σαν τον Ηρακλή των προγόνων μας! Ο πιο αγαπητός , παλικάρι. ΄Εσωσε και τη βασιλοπούλα και την πόλη! Σαν την Ιφιγένεια είχαν αφήσει τη βασιλοπούλα μήπως και ξεγελαστεί και την πάρει ο δράκοντας, να τον εξευμενίσουν,  ν΄αφήσει το νερό της πολιτείας να τρέξει, να ξεδιψάσει ο κόσμος...  Προστάτης των πόλεων και των κρατών στα βυζαντινά χρόνια στολίζει θυρεούς, λάβαρα -Τροπαιοφόρος-, σημαίες, προστατεύει στρατούς. ΄Αγιος πολεμικός και προστάτης του πεζικού. Μα και προστάτης τσοπάνηδων και γεωργών ... Στα Βουρλά τη μέρα του ΄Αι-Γιώργη ένα κάτασπρο -το πιο καλοθρεμμενο- αρνί πήγαιναν οι τσοπαναραίοι στη χάρη του. Μετά το ΄σφαζαν κι έκαναν τρικούβερτο γλέντι στην αυλή της εκκλησιάς. Και να οι απτάλικοι κι οι καρσιλαμάδες μέχρι το ξημέρωμα... Την ίδια ώρα γλεντισμένοι γερά, άφηναν τα χειμαδιά κι ανέβαιναν στις στάνες, στα βουνά. ΄Αλλη ζωή εκεί πάνω...

Στην Καππαδοκία είχε γεννηθεί ο ΄Αγιος, από χριστιανούς γονείς. Και να ΄ξερες τι τράβηξε για τη θρησκεία του! Από τα πολλά αυτά, λέγεται Μεγαλομάρτυρας. Μαζί του μαρτύρησαν κι άλλοι πολλοί γιατί βλέποντάς τον να υπομένει όλα εκείνα τα μαρτύρια, χωρίς να φοβάται, χωρίς να παθαίνει τίποτα και να βγαίνει αλώβητος, πίστεψαν και  δήλωσαν την πίστη τους στο Χριστό. Δεν χωράτευε όμως ο δεν θυμάμαι πως τον λένε και τους έκαψε και τους αποκεφάλισε όλους μα όλους!

Κι ήταν ο ΄Αι-Γιώργης κοντά την Αγία Φωτεινή. Μεγάλες εκκλησιές κι οι δυο! Κι εκκλησιάζονταν εκεί η αριστοκρατία! Κι όλοι τον ήξεραν τον άγιο της Σμύρνης. Μα και στις Κυδωνιές -Αϊβαλί- τού είχαν εκκλησιά μεγάλη και μ΄ήρεσε να πηγαίνω. Με τη νινέ μου ... λουλούδια -ότι έβρισκε- και μύρτα τού πήγαινε πάντα. Κι είχα πάει και μια φορά με τη νινέ μου στο θέατρο... Στη Σμύρνη που την έκαναν Ιζμίρ ...

Ε.-