Τ΄αλάτι και η ζάχαρη μοιάζουν μα δεν ταιριάζουν ...

 Κυριακή, μμμμ ... μόνη, άπλα και ξεκούραση...

μετά από ένα Σαββατόβραδο με καρντάσηδες (καρντές = αδερφός) αγαπημένους μα και ... καλοφαγάδες! Και μου είχαν δώσει το πράσινο φως ... να μαγειρέψω λέει, όπως νιώθω!

Και μαγείρεψα ...όπως ένιωθα, σαν Σμυρνιά!

Γύρισα λοιπόν κι εγώ εκεί πίσω, έστιψα το μυαλό μου και μαγείρεψα όπως θα μαγείρευε η γιαγιά μου η καλή γι΄αγαπημένους μουσαφίρ(ηδες) ...

πεϊνιρλί (πεϊνίρ = τυρί) γιούφκα (φύλλο) ή πεϊνίρ μπορέκ, όπερ τυροπιτάκια ...

εζμέ (σάλτσα πικάντικη) τζιγέρ (συκώτι) ... (τζιγέρι μου, σας λέει κάτι; )

εζμέ (ως ανωτέρω) πατλιτζάν (μελιτζάνα) ...

παστουρμαλί (παστουρμάς = μόνο για κονεσέρ) εκμέκ (ψωμί) όπερ παστουρμαδόψωμο...

ανατολίτικη σαλάτα ...

κουζού-τσουκ γκιούλμπασι (κουζού=αρνί, τσουκ (απ΄το κιου-τσουκ(μικρό), κουζού, κουζούμ ...αρνάκι μου :) γκιούλ (τριαντάφυλλο, ρόδο) ... ρόδινο αρνάκι δηλαδή, με μπόλικο σκόρδο και τυρί κεφαλοτύρι συν ρόδινες πατάτες

σουτζουκάκια σμυρνέικα (τα διάσημα) και αραρότ  (του "μωρού") πιλάφ(ι) ...

ταζέ ναρ-σαλάτα (φρέσκια πράσινη) με ροδόξυδο και φύλλα από παντζάρια ...

και κανταγίφ (κανταΐφι) τατλί (γλυκό)...

Τσεβίζ(λι) εκμέκ (καρυδόψωμο) σπιτικό και σπιτικό τσεϊτιν(λι) εκμέκ (ελιόψωμο) με σκούρο αλεύρι ...

Καλότατο ελληνικό κόκκινο κρασί ονόματι ΑΜΠΕΛΙΝΟΣ 

Σακιτζί καχβέ (καφεδάκι με μαστίχα)

΄Ασπρο καφέ για χώνεψη (καφτό νεράκι με ροδόνερο) και φυσικά ...

Σοτζούκ λουκούμ, σουσάμ λουκούμ, τεχίνα σουσάμ σιμίτ...

΄Ετσι τα θυμάμαι κι έτσι τα μαγείρεψα κι έτσι σας τα λέω ...

κι αφιγέτ ολσούν, καλή σας όρεξη ...

Δεν ξέρω αν κατάφερα να σας ανοίξω την όρεξη, εγώ δυο-.τρεις μπουκιές έφαγα, μα τα φιλαράκια μου, ζωή να ΄χουνε, έφαγαν σαν λύκοι ... Και το ΄φχαριστήθηκα δεν ξέρετε πόσο!

Κι όσο οι γεύσεις κυλούσαν κι όσο οι μυρωδιές γαργάλιζαν κι όσο το κρασί στραφτάλιζε κι όσο τα κουταλοπήρουνα δούλευαν ... τόσο το μυαλό έφευγε, τόσο ο χώρος μίκραινε, η όρεξη κοβότανε και τα μάτια γυάλιζαν ... Μέχρι που τα κουταλοπήρουνα ηρέμησαν, τα χέρια χάιδεψαν το στομάχι, το κορμί στηρίχτηκε στην πλάτη της καρέκλας και ... άρχισαν οι ερωτήσεις ...

Εσύ, ποιός, πώς, πού, πότε, γιατί; ...

Κι ασυναίσθητα άρχισαν οι ιστορίες, τα "πω-πω", τα "μη μου το λες" ... κι οι συνταγές...

Και πράγματι το σκέφτομαι ν΄αρχίσω να τις γράφω, παρότι όπως έχω πει κι αλλού, το διαδίκτυο είναι πια πήχτρα, έχω όμως βαρεθεί να πέφτω σε συνταγές αβάσιμες, παράλογες, αλλαγμένες, παραλλαγμένες, άσχετες, σε συνταγές ότι να ΄ναι ... Κι αυτό που μ΄ενοχλεί ιδιαίτερα είναι το ότι θέλουν να τις περάσουν για ανατολίτικες παραδοσιακές, αυθεντικές μικρασιάτικες, χωρίς να έχουν την παραμικρή γνώση, γεύση και ιδέα!

Κι όπως πάντα, τα πήρα πάλι ...

Καλά σας βράδια

Ε.-

Ας είναι καλά οι φίλοι μου που δεν άφησαν ψίχουλο ... και σήμερα έψαχνα τα ντουλάπ(ια) να βρω κάτι να τσιμπήσω ...

΄Εφαγα τσιπς... με τυρί ...