Ο ξένος και ο ποταμός... τον τόπο τους γυρεύουν ...

Δύσκολος ο δρόμος για

την καρδιά της...

΄Εργο αριθ. 1 : Το δικό μου παράθυρο
στο χιόνι

΄Εργο αριθ. 2: Η γειτονιά μου στα χιόνια...

Μέρες τώρα ασπριτζήδες, βαφιάδες, μπογιατζήδες ... μας ταλαιπωρούσαν ... 15 χέρια μάς πέρασαν πια! Το αποτέλεσμα όμορφο πολύ αλλά μπρρρρρ ....και πολύ κρύο αδερφέ μου!!!!!!

 

Τέλειωσαν, δεν τέλειωσαν... δεν ξέρω ... μόνο ξέρω πως σειρά πήρε η διακόσμηση ... Μια κρυσταλλένια διακόσμηση, λίγο λαμπερή, λίγο αστραφτερή, λίγο επικίνδυνη ...μ΄αλήθεια, πολύ όμορφη ... Αν είχε ήλιο, θα ήταν μαγεία! Αλλά δεν έχει ... 

΄Εργο αριθ. 3 : Η πόλη μου στο χιόνι...

 

Κι ενώ είμαστε στα μέσα του Γενάρη και η πόλη μου δεν είναι τόσο γοητευτική ... εγώ, παρ΄όλα αυτά σκέφτομαι να σας μιλήσω γι΄αυτήν ...

Είναι γεγονός πως την νιώθω σαν πόλη μου ... Και είναι και γεγονός πως περισσότερα χρόνια ζω εδώ παρά την πόλη που γεννήθηκα... είναι όμως και γεγονός πως δεν είναι εδώ ο τόπος μου ... Ποιος είναι όμως ο τόπος μου; 

Η πόλη μου

Είναι γεγονός ότι δεν έχει πολύ ήλιο ... έχει όμως φως ως τα μεσάνυχτα σαν έχετε εσείς καλοκαίρι

Είναι γεγονός ότι δεν έχει θάλασσα... έχει όμως ποτάμι και Γοργόνα ...

Είναι γεγονός ότι δεν έχει Ακρόπολη, Λυκαβητό, Θησείο, Μοναστηράκι, Πλάκα, Λόφο του Φιλοπάππου ... ΄Ενα είναι το γεγονός ότι δεν έχει μέσα της θύμησες απ΄ την πρώτη μου νιότη! Της λείπουν η οικογένεια, το σόι μ΄όλα τα παρελκόμενα, γάμους, βαφτίσια ...

Της λείπουν το πρώτο σχολειό, το δεύτερο σχολειό, οι φιληνάδες, οι φίλοι ...

Της λείπουν ακόμα τα πρώτα καρδοχτύπια, τα πρώτα φτιαξίματα, τα πρώτα στησίματα, οι πρώτες αγκαλιές, τα πρώτα φιλιά, οι πρώτες αγάπες ...

Είναι όμως ήσυχη, ήρεμη, πράσινη, μικρή λιλιπουτένια... 

 

Είναι συμμαζεμένη, καθαρή, όμορφη και τρυφερή συνάμα ...

Για, άντε βρείτε τη διαφορά ... από τη σημαία των Κάτω Χωρών...

Κι ενώ εμάς μας εκφράζει και μας συγκινεί το "Σε γνωρίζω από την όψη" ...εδώ η φράση που τους εκφράζει και τους συγκινεί είναι ... 
"Ευχόμαστε να Παραμείνουμε αυτό που Είμαστε..."

Στον ΄Αγνωστο Στρατιώτη

Βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της γηραιάς Ηπείρου και έχει 3 σημαντικούς γειτόνους ... τους μεν που δεν χωνεύουμε - Γερμανούς - , τους δε που δεν χωνεύω - Γάλλους - και, ευτυχώς, και τους αγαθούς και συμπαθέστατους Βέλγους ...

Αβαείο του Neumunster

΄Οσα χρόνια το ξέρω -χρόνια τώρα- έχει έκταση 2.586 τ.χλμ.,  ύψος 98 χλμ. και φάρδος 75... και παρόλες τις πολλές και καταρρακτώδεις βροχές δεν έχει "μπει" καθόλου ... Είμαστε μαζεμένοι και διαχειμάζουμε ενθάδε καμιά 500αριά χιλιάδες άνθρωποι... και μιλάμε από μογγολοταρτάρικα έως φραγκολεβαντίνικα ... ΄Ενας Πύργος της Βαβέλ δηλαδής ... κι άντε συ να συννενοηθείς! Τέλος πάντων καλά τα καταφέρνουμε και -χτύπα ξύλο- καλά περνάμε μεταξύ μας... Χαϊδευτικά τους κατοίκους τούς αποκαλώ -ανάλογα τη στιγμή- Λούξους ή Βούργιους. Λούξους στα καλά μου, Βούργιους σαν έχω τα νεύρα μου ... Οι υπόλοιποι τους αποκαλούν Λουξεμβούργιους... Μιλάνε τη γλώσσα τους, λίγο βάρβαρη λόγω άκρας γειτνίασης με τους αχώνευτους... αλλά είναι και ολίγον γαλλική -η οποία είναι και η καλή τους, η επίσημή τους δηλαδή- ενώ περιέχει και αρκετά στοιχεία εκ της των Κάτω Χωρών ομιλουμένης ως επίσης και κάμποσα γύφτικα! Μη γελάτε! Σοβαρολογώ απολύτως! Τα γύφτικα επεμβαίνουν λόγω κατασκευής της πόλης! Φανταστείτε ένα μεγάααααλο κάστρο ... μέσα οι αυτόχθονες και όξω (απ΄τα τείχη) οι Ρομ ... Νομάδες, Πραματευτάδες, Αλητήριοι, Σαλτιμπάγκοι, δεν τους άφηναν να εισχωρήσουν πέρα των τειχών... μην τυχόν και τους ...χαλάσουν τη συνταγή! Αλλά μιας γιατί έπρεπε να κάνουν αλησβερίσι με τους όξω, μιας γιατί όλο και κάτι αγαθό ή πονηρό συνέβαινε ... ε, τελικά κονόμησαν και κάμποσα γύφτικα εκφραστικά!!! 

 Χωρίς φυσικά να ξεχνάμε τη Ρόζα Λούξεμπουργκ!!! Μοναδική!!!

Να μην ξεχάσω! Σαν κι αν γκουγκλίσετε Λούξεμπουργκ-Luxembourg, να είστε προσεκτικοί ... γιατί ο θείος Γκουγκλ τα ξέρει όλα απ΄έξω κι ανακατωτά ... κι ανακατώνει το λιλιπούτειο Δουκάτο μας με τους κήπους του Λουξεμβούργου εν Παρισίοις ... Είπαμε... αλλά, δεν είναι και τόσο μικρό όσο οι περιβόητοι κήποι ... ΄Εχει άλλωστε και δικούς του! Κοντά ένας κήπος είναι όλο κι όλο... 
Κι ακόμη είναι όμορφες -οι φωτογραφίες του- που θα βρείτε και θα δείτε ... μόνο που θα ΄θελα να μπορείτε να το δείτε με τα δικά μου μάτια ...

Κι αφού μάθατε τα επιστημονικά ...

Ground - Κάτω ή παλιά Πόλη

Τα τραίνα που φεύγουν...

Μάθετε τώρα και πως ... τη σήμερον, διαθέτει 474 οικονομικά "καταστήματα" κοινώς τράπεζες και παρατράπεζες -κακό χρόνο να ΄χουν, όπως θα ΄λεγε και η νενέ μου - χώρια οι πελάτες τους βέβαια... 

Παλατάκι ... Colmar Berg

 Επίσης διαθέτει ένα Σιδηροδρομικό Σταθμό...

το ποτάμι της πόλης... Αλζέτ

ένα Αεροδρόμιο... τι να τα κάνουμε τα περισσότερα, να μπερδευόμαστε; ΄Εχομεν 1 κεντρικό Παλάτιον  και διάφορα παλατάκια και 1 Δούκα με σύζυγο και με 5 παιδάκια... Τείχη, παλιά προστατεύοντα, σήμερα πολιτιστική κληρονομιά και προστατευόμενα από την Ουνέσκο...  Ποταμάκι εντός ... 

Συνήθης θέα σε συνήθη γειτονιά

Η Μητρόπολη

Κυρίως Παλάτι...

Στους Πεσόντες...

 και επί τα αυτά, δηλ. στο κέντρο και ποτάμι επί τα αυτά αλλά εκτός... 1 λίμνη φυσική και 1 τεχνητή... 3 φράγματα... ΄Εναν Καθεδρικό Ναό με κρύπτη...


 

 3 Μουσεία χωρίς περιβόητα κλοπιμαία, 3 θέατρα, 2 ζωγραφιστά πάρκα εντός κέντρου πόλης ... γιατί το εκτός πόλης είναι ένα πάρκο μόνο του... ΄Εχουμε γέφυρες παλιές πετρόχτιστες γεμάτες γοητεία... κι έχουμε και μια κόκκινη που ΄ναι γι΄αυτοκτονία...

Pont Adolphe

Χωρίς λόγια

Λίμνη Kockelshauer

... ένα Κολονάκι, μια Ερμού, 2 Αιόλου, Σύνταγμα, Ακαδημίας και Ομόνοια... το εκπληκτικότερο και νοστιμοτερότερο ζαχαροπλαστείο της γύρω ευρωπαϊκής περιφέρειας...

άπειρα ιταλο-κοκορόφτερα φαγάδικα, κάμποσα φράγκικα α-φαγάδικα, αυτά ξέρετε που σερβίρουν σε πελώριο πιάτο 3 μπουκιές κι ένα φύλλο δυόσμου και αρκετά κινεζο-αραβο-τάι και σούσι- πανάκριβά μαγαζιά κι ακριβά ξενοδοχεία διά τους έχοντες και εξαιρετικά χόστελ για τους κατέχοντες ... ΄Εχομεν 5 νομίζω -γενικώς δεν μ΄ενθουσιάζουν- εμπορικά κέντρα ... και χρειάζεστε 5 μέρες το πολύ για να το δείτε -εκτός εμπορικών κέντρων- όλο αλλά αξίζει τον κόπο... Πρόβλημα για να διαλέξετε ποια εποχή θα ήταν καλά για να ΄ρθετε, δεν έχετε. Ο καιρός επί το σύνηθες είναι λίαν ασταθής! Η λούξια κουζίνα διαθέτει 3 σπεσιαλιτέ κι ένα παραδοσιακό γλυκό, σερβιριζόμενα σε μερίδες γερμανικής καραβάνας κι ένα άνοστο τυρί. Τρώτε ευρωπαϊκά δηλαδή σύμφωνα με το ρολόι κι όχι σύμφωνα με την πείνα σας αλλιώς τρώτε αμφιαρτίδια ή στο πόδι... Τα κεμπάπ-καμία σχέση μ΄αυτά που ξέρετε- κάνουν θραύση, προτιμήστε όμως τα ντόπια λουκάνικα, τη ντόπια μπύρα, την -ναι, έχομεν κι απ΄αυτή-  ντόπια σαμπάνια, ξουυυυ τα κόκκινα ντόπια... α πα πα πα ... στα φράγκικα κόκκινα, στοιχίζουν του κόσμου τα φράγκα... και τα δικά μας τα κρασάκια τα βάζουν 10 φορές κάτω... αλλά ας όψεται το μάρκετινγκ! Το αυτό ισχύει και διά τα γιαούρτια όσο κι αν εκτός πόλης, πλείσται αγελάδαι βόσκουν. Μπορεί να συναντήσετε διάφορα όμορφα και παράξενα... όπως ελαφάκια, αλεπουδάκια, σκιουράκια δίχως να πάρετε τα βουνά γιατί βουνά δεν διαθέτομεν! Παράγωμεν δαμάσκηνα, καρύδια και κεράσια... Πλείστα όσα είδη πτηνών ίπτανται ενενόχλητα, λατρεία τα κοτσύφια, φρίκη οι κουρούνες και τα κοράκια ... Επιτρέπεται το κυνήγι κάποιες μέρες ανά διετία και το λίμνιο ή ποταμίσιο ψάρεμα πάντα υπό ... προϋποθέσεις μεγέθους του ιχθύος! Κι έχουμε πράσινο, πράσινο και πράσινο παντού!!! Και δέντρα και θάμνους και λουλούδια πολλά και όμορφα... που κανένα τους δεν μυρίζει... Η οργάνωση σε όλα είναι άψογη, τα λεωφορεία έρχονται πάντα στην ώρα τους, οι δήμοι μάς προτείνουν να συμμετέχουμε σε τόσα πολλά διάφορα που στο τέλος -τι να κάνεις κανείς στο χωριό- προτιμάμε να μουρμουράμε... και δεν κάνουμε τίποτα.  Α! Και κάιποτε είχαμε και γείτονα τον ΄Αγιο Κωνσταντίνο ... στα 40 χλμ. υπηρέτησε ΄Επαρχος στα εδάφη των καλυτερότερων κόπυ-πέιστ-ερς στην καθομιλουμένη, κυρίως, κύριοι γνωστοί  ως Ρωμαίοι... Διαθέτουμε και εξοχές υπέροχες και μικρά αξιοπερίεργα...

Vianden

Ξωκλήσι Αγίου Quentin

Λίμνη Echernach

Επίσης το περιβόητον Σένγκεν ένθα κι ενταύθα ευρίσκεται ...  

Τα βασικά τέλος ...

Θα συνεχιστεί...

Καλά σας βράδια

Ε.-

Δεν έχετε παράπονο ε; Μπορεί να μην σας ταξίδεψα ανατολικά σήμερα... σας ταξίδεψα όμως δυτικά... Αν και νιώθω την καρδιά μου να μου λέει ... "θα ΄θελα να με πας νότια" ...

Πολιτιστική Κληρονομιά

Κι αν συνεχιστεί -είδομεν- θα συνεχιστεί μόνο με φωτογραφίες... και μ΄ένα παραμύθι... το παραμύθι της τυχερής-άτυχης γλυκειάς σειρήνας, της Μελουζίνας ... και ... τελείως και παντελώς άνευ σχολίων...