23 Μαρτίου 2014

Καινούργια αγάπη πιάνεται... παλιά, δε λησμονιέται...

Δεύτερη μέρα της ΄Ανοιξης σήμερα! Δηλαδή τι δεύτερη. Εμείς έχουμε άνοιξη εδώ και πολύ καιρό!!! 

Κι ενώ χτες και προχθές, έβρεχε και δεν έβρεχε, έκλαιγε και δεν έκλαιγε, φύσαγε και δεν φύσαγε... τελικά τέλειωσε ο χειμώνας και χαμπάρι δεν πήρα! 
Είναι γεγονός πάντως ότι εδώ φέτος, χειμώνα δεν νιώσαμε! 
Και πως να νιώσουμε αφού, το χιόνι μας ήταν, όλο κι όλο δυο ώρες κι αφού Νοέμβρη, τρώγαμε/γα σε τραπεζάκια έξω στο Στρασβούργο! Και Δεκέμβρη που πήγα κι ήρθα (Στρασβούργο), άνευ φόβου και πάγου; Και το Γενάρη, άνευ χιόνος και αλυσίδων; ΄Ασε το Φλεβάρη! Μισός εδώ και μισός εν Αθήναις, στο ντούκου πέρασε και τον πέρασα. Και το καλοριφέρ; Ζήτημα είναι να το άναψα καμιά 15αριά βράδυα! Βέβαια, έχω ένα κάτι. Αντέχω το κρύο περισσότερο από άλλους. Τέλος πάντων και τι να πω. ΄Ανοιξη είχαμε όλο το χειμώνα!!!

Ο ημερολογιακός χειμώνας πέρασε κι όλα καλά και στο καλό να πάει! Μπορεί και να ζεσταίνεται ο πλανήτης! 

Περίεργα τα του καιρού τα πράγματα αλλά και παρότι φέτος χειμώνας γιοκ, οι ντόπιοι τον "ξόρκισαν και τον έκαψαν" όπως πάντα! Κι αν οι φωτογραφίες σάς φέρουν στο μυαλό συνεύρεση Κου Κλουξ Κλαν, μην φοβάστε καλέ, στην Ευρώπη είμαστε. Απλά το ζητάει η παράδοση και οι ντόπιοι την τήρησαν και φέτος. Συνήθως το "ξόρκισμα" λαμβάνει χώρα  το βράδυ της πρώτης Κυριακής μετά το Καρναβάλι. Και συνήθως γιορτάζεται κάτι μεταξύ τέλη Φλεβάρη κι αρχές Μάρτη. Παλιά παγανιστική παράδοση θέλει τους χωρικούς να αποχαιρετούν το χειμώνα καίγοντας σε τεράστια φωτιά ένα σταυρό κι όλα τα χωριά το γιορτάζουν. 

Η γιορτή στα ντόπια λέγεται  και γράφεται Buergbrennen ή Buurgbrennen. Η Buergen είναι ένας τεράστιος σταυρός από άχρηστα κομμάτια ξύλου και στήνεται πάνω στα ξεραμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα και μπόλικο άχυρο. Τώρα γιατί καίνε σταυρό κι όχι κάτι άλλο, δεν ξέρω. Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, είναι προσφορά όλου του χωριού. Είναι τα δέντρα που στόλισαν τα σπίτια στις γιορτές. Σαν έχουν πια εκπληρώσει το σκοπό τους συγκεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο μέρος μαζί με διάφορα άλλα άχρηστα κι ακίνδυνα εύφλεκτα υλικά. 

Από κει, οι πρόσκοποι ή η νεολαία του χωριού, λίγο πριν τη γιορτή, τα μεταφέρουν στο μέρος που θα γίνει το ξόρκισμα του χειμώνα! Για να φτιαχτεί η Buergen, θέλει όρεξη, κουράγιο και θάρρος γιατί συνήθως -μην κοιτάτε φέτος- το κρύο είναι χοντρό και τσουχτερό. Δεν είναι κι εύκολο, έτσι; Είσαι στα χωράφια, έξω από το χωριό, σε άπλα και να φυσάει και να βρέχει, αν δεν έχει και χιόνια. Το θέμα πάντως είναι ότι όλα αυτά τα παραβλέπουν, χάριν της παράδοσης. Εντυπωσιακό το θέαμα με το κάψιμο να συμβολίζει τη νίκη τού φωτός επί του σκότους, τη νίκη της ζέστης κόντρα στο κρύο, το ξύπνημα της ζωής που φέρνει η άνοιξη...  αναρωτιέμαι μόνο μήπως είναι καμιά μακρινή ανάμνηση από την εποχή που εδώ τριγύρω έκαιγαν μάγισσες! ΄Ισως. Παρόντες πάντως θα είναι όλοι! Πυροσβέστες, δήμαρχοι, κοινοτάρχες, πρόεδροι, χωριό, μπύρες και λουκάνικα! Τα φημισμένα Luxringer και Metwurst. Τί δουλειά έχουν τα λουκάνικα; Αμ, ξόρκισμα, χωρίς λουκάνικα; Μην τους το πείτε! Χωρίς λουκάνικα και μπύρες, γιορτή, για τους ντόπιους, δεν νοείται γιορτή! 

Μου είπαν, πως τη φωτιά συνήθως την ανάβει το πιο πρόσφατα παντρεμένο ζευγάρι του χωριού, αλλά δεν μου είπαν το γιατί. Πιθανόν κάτι να θέλουν να ξορκίσουν κι οι νιόπαντροι. Φλόγες τεράστιες τυλίγουν το σταυρό, η φωτιά φαίνεται χιλιόμετρα μακριά, η νύχτα γίνεται μέρα κι ο κόσμος ένα γύρω, χαίρεται! Το θέαμα μοναδικό! 




Μ΄αυτά και μ΄αυτά όμως, το χειμώνα που έφυγε και τον ήλιο που έχει έξω, εγώ έπαθα άλλο. Ξεμυαλίστηκα! Δεν έφτασε καν το Πάσχα, αλλά εγώ "έφτασα" να θέλω διακοπές! ΄Εχω και μια μανία με τους δρόμους και τα ταξίδια, δεν θέλω πολύ. ΄Ασε που δεν είμαι δα και των σχεδίων και των πλάνων. Παρόλα αυτά κι ενώ δεν έχω καν σκεφτεί τα του Πάσχα, το μυαλό μου έχει πάει ήδη αλλού. ΄Εχει πάει εκεί που θα ήθελε κι η καρδιά μου να πάει και πάλι. Δεν έφτασε ακόμα η στιγμή για σχέδια και διακοπές, το ξέρω. Ε,  και; Παρόλα αυτά εγώ λέω να την κάνω! 

Πάμε στο άλλοτε;  



Καλά σας βράδια

Ε.-




Δεν υπάρχουν σχόλια: