23 Οκτωβρίου 2014

Τα σπίτια που κλαίνε...

Δημοπρασία πρώην Ελληνικού χωριού


LEVISI13

Οι μεγαλύτερες ανταλλαγές πληθυσμών στον κόσμο έχουν γίνει στα Βαλκάνια. Κι αυτό κατ’ επανάληψη κυρίως κατά τη δεκαετία μεταξύ του 1913 και 1923. Όταν έγιναν αυτές οι ανταλλαγές η ζητούμενη συμφωνία ήταν να μεταφερθούν ολόκληρα χωριά από μια χώρα σε μια άλλη για λόγους άρνησης των κατοίκων αυτών να ασπαστούν τις φυλλετικές, θρησκευτικές ή γλωσσικές προτιμήσεις του κράτους.

Μια τέτοια περίπτωση ήταν και το χωριό Λεβίσι, ένα χωριό που βρίσκεται περίπου οκτώ χιλιόμετρα νοτιότερα της Μάκρης στη νοτιοδυτική Τουρκία. Το χωριό αυτό κατοικούνταν κατά το πλείστον από Έλληνες της Ανατολίας μέχρι το 1923 όταν αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν.
Το χωριό Λεβίσι έμεινε έκτοτε άδειο από κατοίκους στο μεγαλύτερο τμήμα του και ως αποτέλεσμα τα περισσότερα κτίσματα κατέρευσαν ή κατέληξαν επικίνδυνα να καταρεύσουν, οπότε δεν μπορούν να είναι κατοικίσημα.

Σήμερα το Υπουργείο Πολιτισμού στην Τουρκία βγάζει το χωριό αυτό στη δημοπρασία αναζητώντας επενδυτή που θα το αναστηλώσει και θα το εκμεταλευτεί τουριστικά.

Όπως προειπώθηκε το Λεβίσι αποτελείται από εκατοντάδες ερειπωμένες κατοικίες και δύο εκκλησίες, που απλώνονται σε μία βουνοπλαγιά. Συχνά, οι τουρίστες που επισκέπτονται το γειτονικό παραθαλάσσιο θέρετρο Φετιγέ (τη Μάκρη) το χρησιμοποιούν ως πάρκινγκ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Τούρκων αξιωματούχων, το κόστος είναι περίπου 10.5 εκατομμύρια ευρώ και δύο εταιρείες έχουν ήδη δείξει ενδιαφέρον.

Το χωριό Λεβίσι άδειασε οριστικά στις 30 Ιουνίου 1923, με την ανταλλαγή πληθυσμών και τη συνθήκη της Λωζάνης, όταν περίπου 2.000 άμαχοι έφυγαν από την Τουρκία, με πολλούς από αυτούς να καταλήγουν στη Νέα Μάκρη της Αττικής και το χωριό Φαράκλα, στη βόρεια Εύβοια. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία προσπαθεί να βγάλει στο σφυρί το Λεβίσι. Σε παλιότερη δημοπρασία, που δεν είχε αποτέλεσμα, μία ομάδα πολιτών είχε δημιουργήσει στο Facebook σελίδα με τίτλο «Σώστε το Λεβίσι», προτρέποντας οι τυχόν αποκαταστάσεις στο χωριό να γίνουν μελλοντικά σε συντονισμό με αρμόδιους φορείς από την Ελλάδα.

Η δημοπρασία γίνεται στις 23 Οκτωβρίου 2014 και ο πλειοδότης θα αναλάβει την ενοικίαση για 49 χρόνια, με αντάλλαγμα την αποκατάσταση και τουριστική εκμετάλλευση του χωριού. Θα πρέπει να συντηρήσει μεγάλο μέρος του χωριού και να φτιάξει εγκαταστάσεις (ενοικιαζόμενα δωμάτια, καταστήματα, κοινόχρηστα κτίρια) στο ένα τρίτο επί του συνόλου του οικισμού. Επίσης καλείται να χρηματοδοτήσει τη μερική αποκατάσταση και λειτουργία παρακείμενου αρχαιολογικού χώρου, με ευρήματα που χρονολογούνται από το 3.000 π.Χ.






Καλά σας βράδια

Ε.-

Γιαγιά μπορεί να μην τα κατάφερες να τους μισήσεις ποτέ ολοσδιόλου, 
ούτε κι εγώ τους μισώ, 
αλλά ώρες-ώρες, μου ΄ρχεται να τους θανατώσω... 

δεν το αντέχω...



1 σχόλιο:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Οι ΜΝΗΜΕΣ είναι εμπορεύσιμες;;;
Τι λένε επ' αυτού οι... απανταχού καπιτάλες επενδυτές;;;