Κάτσε να φας κάτσε να πιεις κάτσε τον πόνο σου να πεις κάτσε να τραγουδήσεις και να μας καλοκαρδίσεις... Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψηλή μου δεντρολιβανιά κι αρχή κι αρχή καλός μας χρόνος Εκκλησιά εκκλησιά με τ’ άγιον όρος Αρχή που βγήκε ο Χριστός Άγιος και πνευματικός στη γη στη γη να περπατήσει και να μας και να μας καλοκαρδίσει Άγιος Βασίλης έρχεται κι όλους μας καταδέχεται από από την Καισαρεία συ σ’ αρχό... συ σ'αρχόντισσα κυρία Βαστά εικόνα και χαρτί ζαχαροκάντιο, ζυμωτή χαρτί χαρτί και καλαμάρι δες κι εμέ δες κι εμέ το παλληκάρι Το καλαμάρι έγραφε τη μοίρα μου την έλεγε και το και το χαρτί ομίλει άσπρε μου άσπρε μου Άγιε Βασίλη Χρόνια πολλά κι ευτυχή και γεμάτα με υγεία με καρδιά γεμάτη αγάπη και χρονιά με ευτυχία... Καλή σας νέα χρονιά ... Ε.- |
Και να ξετυλίγω λίγο-λίγο το νήμα, τι άκουσα, τι είδα, που πήγα. Νήμα μιας μνήμης, παραμύθι, ιστορία, αλήθεια; Θύμησες, χρεία κι ανάγκη στη μνεία των δικών και των άλλων. Σμύρνη, Βουρλά, 1899. Αφετηρία η ανάγκη. ΄Εναυσμα η φωτογραφία. Μήνας Απρίλης.΄Ετους τρέχοντος 2010. Μια πέτρινη ελπίδα, μικρή κι ελάχιστη κόντρα στον τοίχο και στο χρόνο. Ταμπέλα βαφτιστική αυτού που πια δεν υπάρχει! Κόντρα σε όλα να μένει η Ε(λ)πίς μιας ελπίδας...
31 Δεκεμβρίου 2020
Ζαχαροκάντιο... ζυμωτή...
Προσφυγικά κάλαντα ... (Φώκαια Μικράς Ασίας) ... της προσμονής τα κάλαντα ...
30 Δεκεμβρίου 2020
Τα καλαντίσματα της προσμονής...
Τα πικρά και κρυφά ...
Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά
δεν έχομε παρηγοριά
κι αρχή καλός μας χρόνος
εξορίστηκεν ο κόσμος...
Κι εκεί που ήρτε ο Χριστός
ήρτε κεμαλικός στρατός
μες στην Μικρά Ασία
και μας κάναν εξορία.
Και που να στήσωμε φωλιά,
ωσάν τα έρημα πουλιά,
όλοι μας εκυνηγούνε,
και δε θέν' να μας εδούνε.
Στην Πόλη στην Αγιά Σοφιά,
θα στήσουμε καμπάνες
να βγουν τα μισοφέγγαρα,
να στηριχτούν λαμπάδες
να βγουν οι Τούρκοι απ' τα τζαμιά,
να φύγουν κι οι χοτζάδες...
να 'ρθουν τα ελληνόπουλα,
με Άγια και παπάδες...
Τότες θα 'χομε ελπίδα
πως θα πάμε στην πατρίδα.
Και του χρόνου, εις έτη πολλά...