Αν αφήσεις να βουλιάξει η ελπίδα, εσύ πας στον πάτο ...

Καλό Σεπτέμβρη και καλό μήνα να ΄χουμε όλοι μας.

 

Κατά βάθος δεν τον πολυχωνεύω αυτό το μήνα.

Μικρότερη δεν τον χώνευα, μάλλον λόγω τέλους διακοπών κι έναρξης σχολείου ...

Μεγαλύτερη πάλι, επίσης δεν τον χώνευα λόγω τέλους διακοπών - βλ. όλα τ΄αφεντικά πίσω- κι έναρξης -με το κεφάλι κάτω και μέσα- γραφείου ...

Ακόμα μεγαλύτερη, τον συνέδεσα άρρηκτα με την Καταστροφή της Σμύρνης -έναρξη καταστροφής Τετάρτη και 13, 1922, Σεπτέμβρης - κορύφωμα καταστροφής 15 του ιδίου...

 

Και σέρνει κι άλλα κακά στην πλάτη του αυτός ο μήνας ... 

Να τού θυμηθώ τους Ολυμπιακούς του Μονάχου, τους Δίδυμους Πύργους;

Μήπως το θανατηφόρο σεισμό της Αθήνας ... Σεπτέμβρης του 1999 ...

΄Εχει κάτι αυτός ο μήνας ... και δεν είναι η ιδέα μου!

 

Αν τα βάλεις κάτω, ο μήνας που το σταφύλι μαζεύεται και το κρασί  γεμίζει βαρέλια και βαρελάκια και τα καζάνια της ρακής και του τσίπουρου ανάφτουν κι αχνίζουν και σταματημό δεν έχουν, κανονικά θα ΄πρεπε να ΄ναι ένας μήνας χαρούμενος, γελαστός, τσαχπίνης και ζαβολιάρης! Και δεν είναι! 

 

Θυμάμαι και τα μάτια τού πατερούλη μου και τα μάτια της γιαγιάς μου πιο μελαγχολικά το Σεπτέμβρη. Ο πατέρας μου δεν μιλούσε, δεν έλεγε κουβέντα. Η νενέ μου όμως ...

Και ποιον δεν θυμότανε το Σεπτέμβρη και ποιον δεν συγχωρνούσε και ποιον δεν μνημόνευε. Και για όλους δάκρυζε. Άλλους, ήξερε, και τους συγχωρνούσε. Γι΄ άλλους, δεν ήξερε κι απλά τους μνημόνευε. ΄Ετσι έλεγε ... Και γι΄άλλους έκλαιγε ... Κι άναβε το καντηλάκι της για όλους. Κι ένα κερί για τις ψυχές στον Αϊ  Πολύκαρπο τους...

 

Μ΄έπιασε το παράπονο από σήμερα; Δηλαδή στις 13 τί θα γίνει; Στις 14, 15 ...

Και πως θα ξεβαρύνω τον αέρα του Σεπτέμβρη, τι να κάνω ...

Δεν γίνεται όμως αλλιώς. Αυτός ο μήνας τέτοια θα ΄χει. Δακρύσματα, συγκινήσεις, θλιβερά ακούσματα... Μέχρι και κακίες είμαι έτοιμη να γράψω, όσο κι αν δεν το θέλω...

 

"Φύγαμε μ΄ένα κανάτι νερό μόνο. Που τα βρήκε τόσα χέρια η μάνα μου δεν ξέρω ...  Δυο παιδιά σε κάθε χέρι, το πιο μικρό κρεμασμένο -σα σπασμένο χέρι- απ΄το λαιμό με μαντήλι, το κανάτι. Εγώ πίσω, μ΄ένα γιούκο (μπόγος με ρούχα) στην πλάτη κι από ένα αδέρφι σε κάθε χέρι, τα πιο μεγάλα. Μη χαθούμε μάνα, μη χαθούμε ... Μα, πού πάμε; 

Αχός μάς είχε έρθει το μαντάτο "Φευγάτε, χανόμαστε"! Μα δε φεύγαμε. Ακούγαμε κι ελπίζαμε ... Αν αφήσεις να βουλιάξει η ελπίδα, εσύ πας στον πάτο ... Τζοβαΐρια και μαλάματα είχαν πει όχι, λίρες όχι... Τι θα έπαιρνες; Το γιατάκι (κρεββάτι)  ή τις καρέκλες ... τον τέτζερη ή το λάδι ... Κάνα ντοκουμέντο -γάμου για βάφτισης- έπαιρνες, κάνα κοντράτο, καμιά φωτογραφία. Κάνα κόνισμα παλιό, κάνα βαγγέλιο! Είθε(?) που κάποιοι ιερώμενοι είχαν προφτάξει κι είχαν αποδιώξει ή κρύψει κάποια από τούτα δα τα παλιά άγια... Ούτε το βαφτιστικό (σταυρό) σου δεν ήπαιρνες... Κι ήφευγες γδυτός που όπως το ΄λεγε η μάνα μου, όπως γδυτός έρχεσαι στον κόσμο... 17 χρονών ήμουνα, γερή, μπορούσα. Δεν αγκωμάχησα απ΄το κουβάλημα. Απ΄το φόβο παραπατούσα ... Στην αρχή η μάνα ήθελε να τραβήξουμε για το βουνό, μετά για τη Σμύρνη. Ο Καρατζάς, μεγαλέμπορος σεπιτζής (γύριζε κι αγόραζε δέρματα) είπε "στη θάλασσα αντέστε". Θεός σχωρέστον και καλά το ΄πε. Και κατεβήκαμε στη Σκάλα μετά από μέρες και χίλια μύρια βάσανα.  Εκείνος είχε διώξει -απ΄τους γνωστικός- τη φαμίλια του ενωρίτερα. Με λεφτά. Με καράβι μεγάλο εμπορικό, στην Αθήνα. Στην Αθήνα τον ξαναβρήκαμε, χωρίς γυναίκα, χήρος μ΄ένα σμάρι μικρά παιδιά... στην Αγία Μαρκέλλα πίσω, μεγαλείο σπίτι, για όλους τους. Καλά να ΄ναι όλα του τα παιδιά. Αυτός πάει σχωρέθηκε. ΄Ητανε μέρα Δευτέρα νομίζω, 2 νύχτες μείναμε στη Σκάλα. Σεπτέβρης, γλυκός καιρός. Οι πολίτς ζαπτιέδες (χωροφύλακες ή στρατιωτικοί;) αν δεν σε ψάχνανε δεν σ΄αφήνανε να πλησιάσεις τις βάρκες στο νερό. Μας εκοιτούσανε καλά-καλά, δυο, τρεις, πέντε φορές...


Γέρασα...Συγκινούμαι πολύ εύκολα ...
Σταματώ εδώ και θα συνεχίσω ίσως μετά, ίσως αλλιώς, μπορεί αύριο ...


Καλά σας βράδια

Ε.-   

 

'Ετσι θα 'μαι αυτό το μήνα ... Μια πάνω, μια κάτω, μια καλά, μια κακά, μια πολλά μια λίγα ... Σαν το φεγγάρι που μια κλαίει μια γελάει ... Μια στη χάση, μια στη γέμιση, μια στη μέση, μια στη λίγωση ... μια φανερό, μια κρυφτό, μια στραφταλιστό, μια θολό ...