ΠΑΛΙΑ και ΔΙΑΦΟΡΑ

Και να ξετυλίγω λίγο-λίγο το νήμα, τι άκουσα, τι είδα, που πήγα. Νήμα μιας μνήμης, παραμύθι, ιστορία, αλήθεια; Θύμησες, χρεία κι ανάγκη στη μνεία των δικών και των άλλων. Σμύρνη, Βουρλά, 1899. Αφετηρία η ανάγκη. ΄Εναυσμα η φωτογραφία. Μήνας Απρίλης.΄Ετους τρέχοντος 2010. Μια πέτρινη ελπίδα, μικρή κι ελάχιστη κόντρα στον τοίχο και στο χρόνο. Ταμπέλα βαφτιστική αυτού που πια δεν υπάρχει! Κόντρα σε όλα να μένει η Ε(λ)πίς μιας ελπίδας...

15 Ιανουαρίου 2021

«Μνήμη μου, φύλαξέ τα σύ ως ήσαν…» (Κ. Καβάφης,«Γκρίζα»)...

Κι αφού δυστυχώς, δεν αλλιώς.... εμείς, ας κάνουμε παρέα κι ας πάμε εκεί απέναντι

Να, έτσι δα να, μοντέρνα... Πως αλλιώς;

με δυο κλικ...

ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ : Μια περιήγηση στις Αρχαίες Ελληνικές Πόλεις - Αιολίς, Ιωνία, Καρία, Λυκία, Παμφυλία - Yumpu.com

Καλημέρες πολλές

Ε.-

E.-

Με λένε Ελένη... αισιόδοξη, ευάερος, ευήλιος και εύχαρις... μα... κατ΄όπως λένε, τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΕΑ

Μην επιμένεις και όλα τα κόκκινα, σου λέω, δεν μου πάνε...

Δεν μου πάει το κόκκινο στο αίμα του πολέμου,
ούτε το κόκκινο στην άκρη του θυμού!

Δεν μου πάει το κόκκινο στη διάβαση του τρένου,
ούτε κι αυτό το κόκκινο τ΄απρόσεκτα χυμένο,
που τη ζωή ανάκλητα την παίρνει
στου δρόμου τη γωνιά,
το κόκκινο του φονικού!

Δεν μου πάει το κόκκινο εκείνο στο φανάρι,
ούτε το ψεύτικο εκείνο των μεγάλων,
κι είναι άτσαλη για μένα, πινελιά!

Μα και μου πάει το κόκκινο, το ξέρω!

Μου πάει το κόκκινο γαρύφαλλο, στο πέτο
το κόκκινο λουλούδι, στη χαρά
το κόκκινο κρασάκι, στο ποτήρι ...
το κόκκινο που βάζουν τα παιδιά !

Μου πάει το κόκκινο στο αίμα της καρδιά μου
το κόκκινο το χρώμα στις γιορτές,
το κόκκινο, στον πόνο της αγάπης
το κόκκινο, που βγαίνει από την καρδιά!

Μου πάει το κόκκινο του ήλιου που νυστάζει,
το κόκκινο που βάφει τα αυγά,
το κόκκινο εκείνο του Ελ Γκρέκο,
που ακόμη και το θάνατο τον κάνει,
να μοιάζει, ακόμα λίγο, σαν χαρά!

Μου πάει το κόκκινο σαν νιώθω ένα χάδι,
απόκρυφο ριγμένο χαμηλά,
κρυφό το κόκκινο εκείνο!

Μου πάει το κόκκινο εκείνο, στην παρέα,
βγαλμένο απ το κρασί μα στο σκοτάδι,
κόκκινο χωρίς κρασί, μα που με ανάβει
όταν η φτέρνα σου με βρίσκει τρυφερά!

Μου πάει το κόκκινο που νοιώθω σαν ανάγκη
μαζί σου να ξεφύγω στα σεντόνια,
το κόκκινο που καίει και το θέλω,
το κόκκινο που σβήνει τη φωτιά !

Μα πιο πολύ απ΄όλα τα κόκκινα, σου λέω

Μου πάει το κόκκινο εκείνο απ΄το αίμα,
που μου ΄βαψες τα μάγουλα εσύ !!!

Μου πάει το κόκκινο που πίνω ... όταν μιλάς!

Της νενές τα διάφορα...

Για τα καψίματα
πρώτα οτιδήποτε κρύο επίθεμα (κρύο νερό, πάγος),
μετά επάλειψη με ασπράδι αυγού

------------
Λεκέδες στα μεταξωτά
πρώτα, τρίψιμο με πράσινο σαπούνι (καλό το απορρυπαντικό πιάτων), μετά ξέπλυμα με κρύο νερό

------------
Λάδι στο πάτωμα

Αν τύχει και χυθεί πολύ λάδι στο πάτωμα, ρίξτε πάνω μπόλικο αλεύρι. Το αλεύρι θα το απορροφήσει και μετά πολύ εύκολα είτε με φαράσι και σκούπα, είτε με ηλεκτρικό σκουπάκι ή σκούπα ...

Η γιαγιά βέβαια χρησιμοποιούσε πριονίδι. Το αλεύρι τότε ήταν σεβαστό. Και βέβαια σήμερα που πριονίδι...

-------------
Αλμυρό κατά λάθος το φαγάκι;

Καθαρίστε μια πατατούλα και ρίξτε τη στην κατσαρόλα. Θ΄απορροφήσει κάμποσο αλάτι και θα σώσει το φαγάκι κι εσάς... απ΄τα σχόλια!

------------

Για να γλυκάνουν οι μελιτζάνες

Κόψτε τις μελιτζάνες στα δύο ή στα πολλά ή και σε φέτες μακριές ή και φετάκια στρογγυλά. Κι αλατίστε την κομμένη μεριά. Αφήστε τες για κάνα 20λεπτο στο σουρωτήρι και μετά μαγειρέψτε τες όπως είχατε πρόγραμμα

Κερί στα ρούχα ή στα τραπεζομάντηλα

Με ζεστό σίδερο σιδερώστε το κερί βάζοντας πάνω στο λεκέ ένα κομμάτι εφημερίδας ή χασαπόχαρτο περασμένων εποχών

ΠΑΛΙΑ και ΔΙΑΦΟΡΑ

15 Ιανουαρίου 2021

«Μνήμη μου, φύλαξέ τα σύ ως ήσαν…» (Κ. Καβάφης,«Γκρίζα»)...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Εδώ είμαστε!!!

Μ΄αγαπά, δεν μ΄αγαπά, μ΄αγάπα, δεν μ΄αγαπά, μ΄αγαπάάάά!!!!!!

Λίγο παλιά, πολύ παλιά, παλιά-παλιά, παλιά και διάφορα, παλιότερα και παλιωμένα...

΄Ηλθον, είδον και απήλθον...

΄Ηπηραν τον γκαϊφέ τους μαζί μας ...