΄Αγιος που δε θαματουργεί, μηδέ δοξολογιέται ...



Απέναντι, μια πόρτα

Ξέρω, ξέρω ...

΄Εχω να φανώ 3 ολάκερους μήνες! Εξ ού και ... η παροιμία του τίτλου! Η οποία βέβαια απ΄τη μια έχει να κάνει με μένα και τη διαδικτυακή ασυνέπειά μου απ΄την άλλη πάλι έχει να κάνει και με την "εναέρια κυκλοφορία" βρε παιδί μου! Εκατομμύρια τα μπλογκς του εναέριου κόσμου!

Μπετούλα μου ... ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!!!!!! Αν μη τι άλλο και παρότι ασυνεπέστατη,  το πέτυχα, το καταχάρηκα και το καταευχαριστήθηκα το ιστοτοπάκι σου !!!!! Πήρα μια γερή δόση και φτάσανε τα σάλια μου μέχρι τις πατούσες μου! ΝΟΣΤΙΜΟΤΑΤΟ !!!!!!!!!!!!!! Καλομελετημένο, καλοφτιαγμένο, πιπεράτο και συνάμα γλυκύτατο!

24 του έβδομου με το ρωμαϊκό, νυν ένατου μήνα Σεπτεμβρίου,  πάντα εν έτει 2011

Γρήγορα που περνάει ...

Οι Ρωμαίοι το Σεπτέμ-βρη (septem=επτά) τον ονόμαζαν και Ιndictio, όπου σε ελληνική παράφραση, Mην της Ινδικτίου, και όπου για τους Ρωμαίους indictio σήμαινε  "επινέμηση". ΄Οπου ακούστε, επινέμηση, κάθεστε; = κατανομή φόρων!

΄Οπερ της Ινδικτίου, εβδόμου ή Σεπτέμβρη  κι αφού τα εισοδήματα είχαν συγκεντρωθεί, το ρωμαϊκό κράτος όριζε στον κάθε νοικοκύρη και κουμανταδόρο τι φόρο έπρεπε να πληρώσει ανάλογα με την παραγωγή του! Τα ίδια ακολούθησαν και οι Βυζαντινοί και την 1η του Σεπτέμβρη άρχιζε, σα να λέμε, το οικονομικό έτος! Ε, μετά λέει ακολουθούσε  ο προϋπολογισμός  ... τόσα για τον αυτοκράτορα, τόσα για τους αξιωματιικούς, τόσα για το στρατό, τόσα για τις επαρχίες και τις απομακρυσμένες περιοχές, τόσα για τους πολιτιστικούς συλλόγους. ΄Οτι έμενε το ανακατανέμανε κι αυτό συν τα παρελκόμενα. Δηλαδή ... τόσα για μας, τόσα για μας, τόσα για μας, τόσα για μπάζες, μάσες, αλισβερίσια, κομπίνες, τόσα για το... λαό! Δηλαδή ο λαός τελευταίος κι ... ό,τι απ-έμενε, τα ψίχουλα! 

Σύμπτωση; Σεπτέβριος και τώρα ... και της ουτάνας γίνεται στην Ελλάδα με τους φόρους, τις εισφορές, τους φόρους επί φόρων, τις καταβολές! ΄Ασχετο που το πήδημα του κοσμάκη έχει αρχίσει εδώ και μήνες ... και δεν ξέρω και πόσο θα τραβήξει!

Βέβαια ξέρω άλλα. Όλους τους έτρωγε ο απαυτός τους... Και τους φαναρτζήδες και τους ηλεκτρολόγους, και τους υδραυλικούς και τους πάσης φύσης μαγαζάτορες μα και τους συνταξιούχους! 50 χρονών άεργος και με 5 σπίτια, 3 στο όνομα της συζύγου και 2 στων παιδιών, συν πατρικό, πισίνα, διακοπές ευρωπαϊκές/ασιατικές, γάμους τέκνων στο κτήμα Μπέρμπερυς! Και τους δημοσιοϋπαλλήλους! 15-15  με το ίδιο επίθετο σε κάθε υπουργείο! Κράτει μωρέ, κράτει ... Και κάμποσους  ιδιωτικούς με πριμ και συνεχή σύνδεση στο ΑΧΑ! Παρομοίως με σύνδεση και φακελάκια ιατροί συν δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, φαρμακοποιοί, καρεκλοποιοί, καλαθοποιοί, τζαμάδες, πλακάδες, ναυτικοί, σαλαμέμποροι, φασολάκια Βοιωτίας 4,5 ευρώ το κιλό τώρα!   Και φαγούρα στη φαγούρα και "ξύσε-ξύσε", εμ, ήρθε και το πήδημα! Και ξέρω κι άλλα ... ΄Ημασταν; Δεν ήμασταν οίκος ανοχής! Γίναμε όμως, κι άντε μην σας κακοκαρδίσω, ας το δεχτώ, μας έκαναν! Κι από οίκος ανοχής, οίκος αντοχής καταλήξαμε! Οίκος ανοχής και αντοχής συνάμα! Και τούμπαλιν ... Και μυαλό κουκούτσι ...

Και θαυμάζω τα όριά σας!

Οι ΄Ελληνες κάποτε ήταν λαός περήφανος, τολμηρός, επαναστάτης, λαός φωτός ...
Μετά έγιναν λαός κουτός, βολεψάκιας, ζηλιάρης, οκνός ...
Κάποιες στιγμές έγινε δόξα, παράδειγμα, θάρρος ...
Τώρα; 

Κι ανάμεσα σ΄αυτούς - μαζί με τα ξερά καίγονται βλέπεις και τα χλωρά- και κάποιοι που ούτε φαγούρα είχαν κι ούτε έχουν, και που δεν ξύστηκαν μα κι ούτε έξυσαν ... που δεν είχαν και δεν έχουν και που δεν διορίστηκαν, δεν έκλεψαν, δεν βρήκαν, δεν ... Αλλά αυτοί οι τελευταίοι λίγοι. Α, και κάποιοι αγρότες. Εξαιρούνται οι "αγρότες μόνοι ψάχνουν ... "

Στα δικά μας τώρα ...

Ο Σεπτέμβρης λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι για τους Ρωμαίους είχε κάτι από πρωτοχρονιά! Το κρατήσαμε κι εμείς αυτό το κάτι πρωτοχρονιάτικο μέχρι το 313 μ.Χ.. Από τότε όμως  η 1η του Σεπτέμβρη καθορίστηκε ως η αρχή του εκκλησιαστικού έτους. Μα και του γεωργικού έτους αρχή θεωρείται η 1η του Σεπτέβρη... όργωμα, σπορά, μαντριά ασπρίσματα ... Και του σχολικού, τώρα πια έτους, σύμβολο ο Σεπτέμβρης! Βέβαια με τις απεργίες και τις καταλήψεις, τι Σεπτέμβρης, τι Οκτώβρης, τι Νοέμβρης ... απλά παρακαλάμε να πηγαίνουν κάπου-κάπου τα παιδιά σχολείο ...

Λοιπόν και για να τελειώνουμε ...

Το Σεπτέμβρη τον λέμε και Τρυγομηνά και Τρυγητή και Στέμπρη (Μάνη) Πετμεζά και Σταφιδιάρη και Πατητή (στη Σμύρνη) ένεκα τα σταφύλια και τα παρελκόμενά τους ...

Μα και Σταυρίτη ... λόγω της γιορτής της ΄Υψωσης του Τιμίου Σταυρού ...

Αν κι ο τρύγος έχει αρχίσει -εξαρτάται τη μεριά- από τον Αύγουστο, το Σεπτέμβρη είναι στο τέλος του και στο φόρτε του ... ΄Ολα πρέπει να τελειώσουν κι άλλα πρέπει ν΄αρχίσουν ... Θέρος, τρύγος, πόλεμος λέει ο λαός αναφερόμενος στις αγροτικές δουλειές ...

΄Ολα, μέσα στην κάψα, το ΄να μετά το άλλο, γρήγορα, πρέπει να γίνουν ... και να πάρουν σειρά τα καινούργια ...Πρωί θερίζουν, απόγευμα αλωνίζουν ... Χαράματα τρυγάνε, μεσημέρι σταματάνε ... Πόλεμος κάτω απ΄το ήλιο ... πόλεμος μέσα στο λιοπύρι  ...

Και πιο όμορφο κόρη μου, το σιραπι (σιρόπι;) χανέ ... το πατητήρι, ο λήνος ...

Κι οι πατητάδες, γελαστοί, τραγουδιστοί

Κι ο μούστος, το μουστού, το γλεύκος να τρέχει στο λιμπί (η μικρή δεξαμενή που δέχεται το μούστο ...

Ε.-