Κάλιο χήρα κακομοίρα, παρά ... κακοπαντρεμένη!

Πέρσι έστησα εδωνά το μπακαλικάκι μου και τέτοιος καιρός ήταν ...

Κι είχα σχέδια κι ιδέες ένα κάρο...

Και να οι παροιμίες, να και να εξηγώ τους μήνες και τα καμώματά τους, να και να θυμούμαι τους αγίους, να κι οι μνήμες, τα ήθη και τα έθιμα...

Κι είχα κατά νου να γράψω και συνταγές. Το τριγύρισα, το τριγύρισα μα τελικά αποφάσισα πως συνταγές γιοκ. ΄Εχει τόσους και τόσους ιστότοπους με συνταγές που λόγο δεν βρίσκω, να μπερδεύω κι εγώ  κι άλλο τους ιστοναύτες.

Κι αρχή καλά πήγε... όπως κάθε αρχή.

Κι η συνέχεια καλά πήγε, μέχρις ωσότου πήγαινε ή ... πήγε.

Κατά κάποιο τρόπο βέβαια εδώ είμαι πάντα. 

Βλέπω κι απολαμβάνω και παρακολουθώ συχνά τους όμορφους ιστότοπους άλλων με τους οποίους έχω συνδεθεί και που ενδιαφέροντες, ευφυείς και συνεπέστατοι τιμούν το Διαδίκτυο.  Μια χαρά παρέα δηλαδή!

Σήμερα -άντε πάλι- να ΄μαι και πάλι εδώ -μετά από ένα μακρύ και χωρίς λόγο διάλειμμα, έτοιμη για ... Ας το αφήσω καλύτερα εδώ, γιατί έτσι κάνω κάθε φορά. Αρχίζω με όρεξη, το τρέχω, το πάω και μετά από λίγο, να και τα παρατάω. Μια με "τρώνε" οι θύμησες που φέρνουν μελαγχολία, μια η πολλή δουλειά, μια η έλλειψη όρεξης κι η τεμπελιά, μια το ότι όλα υπάρχουν και κυκλοφορούν στις οπτικές ίνες ... 

Τώρα, η αλήθεια είναι ότι απέκτησα και μερικούς "πελάτες"!

Ε, κι όσο αποκτάς πελάτες είναι αλλιώς ...

΄Εχεις άλλη και πιο όρεξη για "δουλειά", νομίζεις ότι ..., σου στέλνουν ευχές ... δεν νιώθεις, να πως να στο πω ... να, δεν νιώθεις τόσο μόνος και τόσο να μιλάς μόνος σου!

Σ΄όσους μου ευχήθηκαν, ανταποδίδω τις ευχές... μέσα απ΄την καρδιά μου

Εύχομαι γεροί και δυνατοί σαν τα ψηλά βουνά να είστε. Μόνο όμορφες μέρες να σας βρίσκουνε, μόνο καλά να σας τυχαίνουν και μόνο γλυκές στιγμές και θύμησες να μαζεύετε ...

Ε, και περνάτε που και που κι από δω να κερνάω και κάνα καφέ ...

Σικιτζί καφέ, σεκερλί ή σκέτο, όπως σας αρέσει...

Και σ΄όσους δεν μου ευχήθηκαν, τα ίδια εύχομαι ...

Κι ήταν ο καφές, ιεροτελεστία, ευχαρίστηση,  απόλαυση και χαρά ...

Δούλευε πολύ τότε ο κόσμος κόρη μου. Κι ο καφές σήμαινε κάτι ...Σήμαινε ξαπόσταμα απ΄τη δουλειά, ξεκούραση δηλαδή ή σήμαινε σκόλη και φαγοπότι! Σήμαινε συγγενείς, φίλους, μουσαφίρηδες, ή φιληνάδες και  φλυτζάνι! Σήμερα δε σημαίνει τίποτα πια! Σήμαινε και χαμό βέβαια ...

Κι είχες πάντα καφέ στο σπίτι -κι αν δεν είχες, είχε ο γείτονας- κι είχες πάντα το κατρικό γεμάτο νερό πάνω στη στιά στο τζάκι ή να πατάει κάτω στη χόβολη ή και πάνω στη μασίνα. Ζεστό νερό να σου βρίσκεται πάντα μπας και φανεί κάνας "χριστιανός" κουρασμένος ή άξαφνα ... Καφέ και λουκούμι το χειμώνα, καφέ και "υποβρύχιο" μαστίχα το καλοκαίρι ... Και καλούδια διάφορα σπιτικά, δηλαδή του κουταλιού καλούδια. Αμε, και τα λουκούμια σπιτικά και το υποβρύχιο. Αχ, κι είχες και φιληνάδες. ΄Οποτε να ΄τανε σου χτυπούσαν την πόρτα. Δηλαδή όχι κι όποτε να ΄τανε, όταν δεν ήταν ο κύρης τους στο σπίτι. Γιατί σαν ήταν στο σπίτι ήταν άλλο ...

Καλά σας βράδια

Ε.-