Χόρτασε η ψείρα και βγήκε στο γιακά...

Αποφάσισα να γράψω κάτιτις σήμερα...

Τα γραφόμενα όμως -κατ΄όπως το βλέπω και το νιώθω- καμιά σχέση δεν θα έχουν μ΄όλα τ΄αγαπημένα μου τρυφερά, της γιαγιάς και της εγγόνας, ούτε με κείνα τ΄όμορφα, τ΄απέναντι , τα παλιά κι ανατολικά, θα έχουν να κάνουν. Κι αφού εξηγήθηκα, συνεχίζω. Τώρα, εσείς,  ή πάτε παρακάτω ή προσπερνάτε.

Λοιπόν ήταν όμορφη η Αθήνα μου, αν και δεν μπορώ ν΄αποφασίσω ακόμα αν ήταν πολύ όμορφη ή απλά όμορφη. 
 

΄Οχι πως έφτιαξε το κέφι μου ή η διάθεσή μου. Και πως να φτιάξουν άλλωστε κέφι και διάθεση, αφού δεν έφτιαξαν  τα πράγματα για τη φιλενάδα μου. Ας πούμε όμως πως έφτιαξαν κι ας είναι  έστω απειροελάχιστη η βελτίωση  και τόσο μα τόσο λίγη. Αλλά ας μην κακομελετάω... 

Είπα όμως... άιντε κι ας γράψω. ΄Ετσι μόνο και μόνο για να ξεφύγω και ξεχαστώ. Βοήθησε όμως και κάτι άλλο. Κάτιτις που μ΄έκανε να γελάσω με την καρδιά μου. Ας το μοιραστώ λοιπόν μαζί σας. Μπορεί να σας αρέσει, μπορεί και να μην σας αρέσει. Μπορεί να χαμογελάσετε, μπορεί και να γελάσετε. 

Πάντως είμαστε εν μέσω καύσωνος και εν αναμονή χειμώνος!  

Σχεδόν ομίχλη σήμερα! Και τα ΄χει βάλει με τον ήλιο κι άιντε να δούμε ποιος θα βγει νικητής. Κι όσο κι αν η ομίχλη δίνει σ΄όλα μια όψη παραμυθένια, σήμερα είμαι με τον ήλιο.
Κι έρχομαι στην παροιμία του τίτλου. Πάντα την έβρισκα διασκεδαστική, σήμερα όμως τη βρίσκω ιδιαίτερα ταιριαστή μ΄αυτά που θα ακολουθήσουν. Σαν γάντι κολλάει κι, είναι κανείς να γελάει, μ΄ότι άκουσα στη γαλλική Τι Βι! Δηλαδή άκουσα κάτι άλλο εκτός από την ελληνική κρίση, το γκρέξιτ, τα δις, τα τρις, τις περικοπές, τα μνημοσυώνυμα κλπ. κλπ. κλπ.

Κάποτε, πολύ παλιά, εδώ στα μακρινά "εξωτερικά" παρακολουθούσα ΕΡΤ. ΕΡΤ πια όμως, γιοκ. Αλλά και σύστημα Νόβα γιοκ! Δεν διαθέτει Νόβα το μαγαζί. Ούτε και ποτέ διέθετε βέβαια. ΄Οπερ, γενικώς και αορίστως, παρακολουθώ, υποχρεωτικά, ευρωπαϊκές Τι Βες. Βλέπεις, κάπως πρέπει να περνάει και η ώρα. Επίσης, τη ντοπιολαλιά δεν τη λαλώ. Μου μένει λοιπόν -να καταλαβαίνουμε και τι βλέπτουμε έτσι; - η γαλλική Τι βι με όλα τα συμπαρομαρτυρούμενα.  Θες για να πληροφορούμαι, θες για να ενημερώνομαι,  θες για να περνάει η ώρα, θες για να ΄χω να πω την επαύριο καμιά κουβέντα με τους άλλους στο γραφείο, το ΄χω ρίξει στο "γαλλικό"! Βάλε και πως Σουλεϊμάν γιοκ, οπότε παρακολουθώ ότι μου τραβήξει την προσοχή. Σημειώστε πάντως,  ότι καμία εξ αυτών των ευρωπαϊκών Τι βων δεν κρίνεται ιάξια βαθμολόγησης, με ΄Αριστα 10. Κάποιες εκπομπές τους φυσικά και ναι, οι ίδιες όμως οι Τι βες αυτές-καθεαυτές, όχι.

Σάββατο σούρουπο, μέσα αλλά με σαγιονάρα!!! 
Τα νέα, ως συνήθως, από πουθενά, δεν είναι ευχάριστα. 

Οκ, ειδήσεις τέλος. Σειρά τώρα παίρνει μια, κατά την κρίση μου, σοβαρή εκπομπή με θέμα τα σοβαρά κι ασόβαρα του διαδικτύου. Δεν αλλάζω κανάλι. Διάφοροι συζητητές, γύρω από ένα, ή λοξό ή στραβό, τραπέζι. Δεν τους παρακολουθώ με το μάτι καρφωμένο στην οθόνη αλλά τους ακούω. Συζητούν για προστασία και προσωπικά δεδομένα, για το "e-φακέλωμα" που το έχει πια  αναλάβει ο καθένας μόνος του και μάλιστα ανεπιστρεπτί, για την e-λογοκρισία, την e-απάτη, τα e-παιδοφιλικά, τα e-κλπ. Με κάποιες σύντομες φράσεις δηλώνουν ότι τα ανωτέρω e- είναι γνωστά εις τους πάντες και καταπιάνονται μ΄ένα καινούργιο- e. Νέα λένε, περίεργα e-φαινόμενα παρατηρούνται στον Ιστό! Διαταραχές, φαντασιώσεις, νευρωτικοί... Ενδιαφέρον! ΄Ολα κι όλοι δικαιούνται της όλης μου προσοχής. Στήνω, εκτός από αφτί και μάτι. Μπρε, ποιά διαταραχή, ποιός νευρωτκός; Αυτοί χαμο-γελάνε! Σςςςςςςςς, ακούω! 

Megalomanie: είναι μια ψυχοπαθολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από παροξυσμικές φαντασιώσεις εξουσίας, παντοδυναμίας, υπερβολικής εκτίμησης του ιδίου του ατόμου προς το πρόσωπό του. Η Megalomania χαρακτηρίζεται από μια ιδιαιτέρως διογκωμένη αίσθηση αυτοεκτίμησης. Στο περίπου προσθέτουν ακόμη ότι: "Ο όρος παλιότερα, είχε χρησιμοποιηθεί ως σύντομη περιγραφική ονομασία της ναρκισσιστικής διαταραχής της προσωπικότητας.  Δεν αναφέρεται όμως, στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών ή τη Διεθνή Στατιστική Ταξινόμηση των Ασθενειών." Aυτά.

Μάλλον δεν χρειάζεται να σας πω περισσότερα. Ελληνική η λέξη "μεγαλομανία" και πιστεύω πως επιπλέον εξηγήσεις δεν θέλει. Aκόμη και σήμερα στα "ελληνικά" έτσι τη λέμε κι έτσι τη χρησιμοποιούμε, εν αντιθέσει με πάμπολες άλλες λέξεις που τους αλλάξαμε τον αδόξαστο. Εντάξει με κάποια προφορά άλλη την ξαμολάνε οι γάλλοι, αλλά ναι, έτσι, αυτή τη λέξη χρησιμοποιούν αναφερόμενοι στην παλιά e-νέα πάθηση. Είναι μια "e-πάθηση" κι  έχει ήδη πλήξει ένα τρελό ποσοστό της σημερινής διαδικτυακής  κοινωνίας και δη αυτής της του FB τοιαύτης.

Ποια  κοινωνία μωρέ;  Τί μου λέτε; Πώς επλήγει; Τί επλήγει; Ποιός επλήγει; Δεν έφτασαν οι προηγούμενες καταστροφές που μας έπληξαν εν ταις ειδήσεις; Κι άλλη καταστροφή; 

Mη φοβού κυρά μου. Tο θέμα δεν έχει να κάνει νη με τσουνάμι, νη με πυρά, νη με θάλασσα, νη με οικονομικά!

΄Εχει να κάμει, λέει, με το...

δες, δες, δες τις φωτογραφίες σου, δεν θέλει και πολύ για να τα παίξεις! 

΄Ετσι λένε οι ψυχαναλυτές κι οι ψυχολόγοι!
Και τονίζουν πως πολλοί, πάρα πολλοί πάσχουν σήμερα από έντονη Μεγαλομανία και έντονη Oμορφομανία! Για την ομορφομανία ευθύνετο το Φωτο-Σοπ. H Mεγαλομανία όμως προέκυψε λέει, να έτσι: "Δες, δες, δες... βλέπεις τόσες πολλές φορές και τόσο συχνά τη φάτσα σου στο Διαδίκτυο, στο FB, στο Πικάσα, κλπ., γενικά δηλαδή στον Ιστό που τελικά αυτο-πείθεσαι πως είσαι σπουδαίος! Mοναδικός είσαι, σπουδαίος όμως δεν είσαι!

Πριν...

 υπήρχε η εφημερίδα και το ραδιόφωνο. Κι ανάτρεχες απ΄το ένα στο άλλο. ΄Ακουγες στο ραδιόφωνο για τον Δόκτορα Μπάρναρντ που πραγματοποίησε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς κι ανάτρεχες στην εφημερίδα να δεις τέλος πάντων ποιος είναι αυτός ο Δόκτωρ. Νέος, ωραίος, ψηλός, άσχημος; Κι έβλεπες τη φωτογραφία του κι είχες πια μια πιο απτή ιδέα για σε ποιον αναλογούσε το κατόρθωμα. Σου γέμιζε, δεν σου γέμιζε το μάτι αυτός που έβλεπες, δικό σου πρόβλημα. Τούμπαλιν, έβλεπες στην εφημερίδα τη φωτογραφία της M. Κάλλας στη Σκάλα του Μιλάνου κι ανάτρεχες στο ραδιόφωνο ν΄ακούσεις τι ακριβώς τραγούδησε η Ντίβα και τους άφησε όλους άφωνους. Σ΄άρεσε δεν σ΄άρεσε αυτό που άκουγες, δικό σου πρόβλημα. Και το ραδιόφωνο όμως και η εφημερίδα είχαν να κάνουν με σημαντικούς ανθρώπους και γεγονότα σημαντικά! Είχαν να κάνουν με βραβεία, με επιτεύγματα και μ΄ ανθρώπους που ξεπέρασαν τον εαυτό τους! Κάποιοι είχαν καταπλήξει τον κόσμο, κάποιοι είχαν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στην ανθρωπότητα, κάποιοι είχαν καταφέρει το ακατόρθωτο, κάτι το καινοτόμο και το επαναστατικό! ΄Hταν σίγουρα πάντως ένα κάτι το απανταχού αξιοθαύμαστο και θαυμαστό! ΄Ηταν η εφημερίδα -που τύλιγες μετά τις σαρδέλλες ή κάπνιζες τις ρέγγες- εκείνη που δημοσίευε τις φωτογραφίες κι ήταν επιλεγμένες μια και μια για έναν κι έναν. Δεν μπορούσε ο καθένας να πάει να τσαμπουνήσει τη φωτογραφία του στην εφημερίδα κάθε μέρα! Επιστημόνες, ηρώες, επαναστάτες, αστροναύτες ή ακόμη και κάποιοι απλοί άνθρωποι που είχαν βρει 1 εκατ. δρχ. και το είχαν παραδώσει, παρέλαυναν από τις εφημερίδες! O καθένας απ΄αυτούς κάτι το σπουδαίο, το ανθρώπινο, έστω το τρελλό ή το παράδοξο είχε κάνει! ΄Ηταν φωτογραφίες, φορές-φορές όχι και τόσο πετυχημένες. Kοιτάς που οι σημερνές είναι όλες άψογες; Aς όψεται το Φωτο Σοπ! Δημοσίευαν λοιπόν εκείνες οι εφημερίδες που σου μουτζούρωναν τα χέρια, φωτογραφίες αξιόλογες, αξιόλογων ανθρώπων κι αποθανάτιζαν μια μεγάλη ή έστω μια λιγότερη μεγάλη πράξη! Δημοσίευαν αξίες ! 

Τώρα...

όλοι οι όμορφοι του κόσμου ενωθείτε!!!

σήμερα, στις μέρες μας, ανεΒάζουν φωτογραφίες, οι άνθρωποι. Κυρίως και δη κι οι περισσότεροι ανεΒάζουν φωτογραφίες της φάτσας τους! Τις άπειρες φωτογραφίες της φάτσας τους! Θα μου πείτε... κατόρθωμα; ΄Oχι. Aλλά ανέβασε, ανέβασε, ανέβασε βλέπουν κι άπειρες φορές τη φάτσα τους! Βλέπονται και ματαβλέπονται και ξαναματαβλέπονται, κι εδώ κι εκεί, και πέρα και δώθε και παντού ένα γύρω και αυτό δεν είναι κακό.  Το κακό αρχίζει μετά. Βλέπε, βλέπε, ματαβλέπε, ξανά-μανά, συχνά-πυκνά, το συχνά-πυκνά τούς έπεισε! Πείστηκαν! Προφήτη Μαργαρίτη! "Στον καθρέφτη σου κοιτιέσαι κι από μόνη σου αγαπιέσαι"!. 
΄Εγιναν όλοι, είναι όλοι, έγιναν όλοι, μεγάλοι, έγιναν γνωστοί, σπουδαίοι, τρανοί! ΄Οταν βλέπεις τη φάτσα σου συνέχεια να "κυκλοφορεί", είμαι κάποιος, λες! Δεν σκέφτεσαι πως είσαι εσύ που τις δημοσιοποιείς. Δεν σκέφτεσαι που είσαι εσύ που σε διάλεξες!
Πιστεύεις πως σ΄ανα-γνωρίζουν σ΄όλα της γης τα πέρατα κι από Γουατεμάλα μέχρι Τασμανία, είσαι γνωστός; ΄Εγινες Γιαννάκη, Μπραντ Πιτ και Παπας Φραντσέσκο; Γίναμε όλοι Γκάντι, Μαντέλα, Aϊνστάϊν, Ελισάβετ ή Mέρκελ (χτύπα ξύλο);  

΄H μήπως νομίζεις ότι είσαι κάποιος γιατί τα ξέρεις όλα, αφού με το που θα σε ρωτήσουν κάτι, ή τους στέλνεις ή πας στο Γκούγκλ; Γιατί πια απάντηση χωρίς γκούγκλ συνήθως δεν λαμβάνω!

H αλήθεια είναι πως φτάνοντας εδώ στο τέλος της ανάρτησης, δεν ξέρω αν η νέα e-πάθηση είναι για γέλια ή για κλάμματα.

Προχθές γέλασα. Σήμερα αναρωτιέμαι. Αύριο, δεν ξέρω. Μεθαύριο; 
Πάντως κολλητικό είναι, είπαν οι ειδικοί.
Γι΄αυτό, ας προσέχουμε.
Aν κι έχω κάτι ράμματα για τη γούνα των ειδικών, βέρι βέρι σπέσιαλ!
 

Κάθε πέρσι και καλύτερα νενέ μου, κάθε πέρσι και καλύτερα!

(Kι ας φαίνεται από τις "απόψεις" μου -και όχι μόνο- ότι είμαι παλαιάς "κοπής"!
Aν και οτιδήποτε παλαιόν, π.χ. αντίκες... γριές κότες... παλιό κρασί... κλπ... 
Ας το κόψω καλύτερα εδώ γιατί σα να διακρίνω τα πρώτα συμπτώματα της e-πάθησης να με κυριεύουν...  

 

Καλά σας βράδια

Ε.-

΄Εχουν, δεν έχουν ένα κάτι το αναίσθητο, όλοι αυτοί οι παρουσιαστές ειδήσεων;  Πώς αλλιώς εξηγείται το να μπορείς μα και να καταφέρνεις συνεχώς για χρόνια, μέρες, χειμώνες, καλοκαίρια, καθημερνές και σκόλες κι αργίες, άνοιξες και φθινόπωρα, εκεί την ίδια ώρα, για μία ή μισή και βάλε (εξαρτάται απ΄το κανάλι) να κάθεσαι και να λες ψιλο-χαμογελώντας τα χειρότερα και τα δράματα του πλανήτη χωρίς να ΄χεις κάτι από σαδομαζοχιστικό; ΄Οσο για τους συντάκτες των δελτίων, τι να πω... θα φοράνε, δεν θα φοράνε τίποτα πλαστικο-δερμάτινα και δεν θα κρατάνε μαστίγιο όταν συντάσσουν το δελτίο ειδήσεων; Ευτυχώς που δεν εμφανίζονται στην οθόνη...

΄Εχουμε δεν έχουμε κι εμείς ένα κάτι το αναίσθητο, όταν κάνουμε επαναστάσεις επί του πληκτρολογίου, μέσω Γκούγκλ, εν τη οικία του σπιτιού μας... ολίγοις αραχτοί στον καναπέ μας!
Εύκολες οι επαναστάσεις πια! e-επαναστάσεις