Και να ξετυλίγω λίγο-λίγο το νήμα, τι άκουσα, τι είδα, που πήγα. Νήμα μιας μνήμης, παραμύθι, ιστορία, αλήθεια; Θύμησες, χρεία κι ανάγκη στη μνεία των δικών και των άλλων. Σμύρνη, Βουρλά, 1899. Αφετηρία η ανάγκη. ΄Εναυσμα η φωτογραφία. Μήνας Απρίλης.΄Ετους τρέχοντος 2010. Μια πέτρινη ελπίδα, μικρή κι ελάχιστη κόντρα στον τοίχο και στο χρόνο. Ταμπέλα βαφτιστική αυτού που πια δεν υπάρχει! Κόντρα σε όλα να μένει η Ε(λ)πίς μιας ελπίδας...
10 Μαΐου 2012
Αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αγαπάει και το νοικοκύρη
Με λένε Ελένη...
αισιόδοξη, ευάερος, ευήλιος και εύχαρις...
μα... κατ΄όπως λένε, τα λίγα λόγια ζάχαρη
και τα καθόλου μέλι...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου