Το μάτι του αφέντη τρέφει τ΄άλογο ...

δηλαδή, αν δεν κάτσω εγώ να βάλω τάξη στο μαγαζί...  υπάρχει περίπτωση να το κάνει άλλος; Aμ δε!

22 του Δέκατου ή του Χριστουγεννιάτη

Ναι, δέκατος ήταν ο Δεκέμβρης πριν ο Ιούλιος Καίσαρας αλλάξει το ημερολόγιο! Decem που σημαίνει δέκα, βάλτε κι ένα -μβρης και ιδού ο Δεκέμβρης μας ή Χριστουγεννιάτης για κάποιους παλιούς! Μερικοί τον λένε και Χιονιά ... όπως καληώρα θα μπορούσα να τον λέω εγώ που έξω απ΄το παράθυρό μου δεν βλέπω παρά χιόνι, μόνο χιόνι, πάλι χιόνι, πολύ χιόνι, κι άλλο χιόνι !!!

Σμύρνη, κουραμπιέδες

3 φλυτζάνια του τσαγιού βούτυρο φρέσκο ... κατά προτίμηση γίδινο και μην στραβομουτσουνιάζετε παρακαλώ ...

1 1/2 φλυτζάνι του τσαγιού ζάχαρη άχνη

3 κρόκους αυγών

2 φλυτζάνια και  ... αμύγδαλα χοντροκομμένα

1/2 ποτηράκι του κρασιού κονιάκ

6 φλυτζάνια αλεύρι

ανθόνερο ...

Πάλι δόσεις για ένα λόχο, πάλι μεγάλες, πάλι για όλους, δικούς και μη δκούς και πάλι μυρωδιές ...

Αχ αυτό το βούτυρο, αχ αυτό ανθόνερο! Ζαλάδα ...

Τί μένει τώρα;

Το καραβάκι, το γουρουνάκι, τα γύρω, τα κατά, τα μετά ...

Δέντρο;

Μα τί, αμερικανάκια γίναμε;

Γαλοπούλα? Ε, καλά να πάθουμε ότι παθαίνουμε!

Καραβάκι είχαν τα σπίτια στα νησι'α και τα παιδιά στη Σμύρνη, την Αγιά-Σοφιά! Χειροποίητο πάντα και ομορφομπογιατισμένο, ομορφοστολισμένο ... Κι Αγιά Σοφιά, χάρτινη εκκλησιά, ομορφοφτιαγμένη, σε θύμηση της Μεγάλης ...

Και την 'παίρναν τα παιδιά κι έλεγαν τα κάλαντα και την πρόσεχαν και την γύριζαν μετά στο σπίτι και τη βάναν να στολίσει το γιορτινό τραπέζι και την ώρα του φαγητού την πήγαιναν στο παράθυρο ... φάρος και σκέψη γι' αυτούς που ήταν μακριά ...

Γαλοπούλα; Ναι, σιγά! Στο σμυρνέϊκο τραπέζι, γουρουνάκι ξεροψημένο-ξεροψημένο, όχι αστεία! ΄Ακου γαλοπούλα! Πριν κάτι μέρες σφαγμένο, θυσία στη γιορτή της γέννησης και χαρά του γενέθλιου ... και προσεκτικά τεμαχισμένο γιατί σιγά να μην φαγωνόταν όλο κοτζάμ χοίρος και με τόσα γιορταστικά παρελκόμενα γύρω, αδύνατον! Θα φαγωνόταν το καλύτερο κομμάτι στις 25 και το υπόλοιπο θα γινόταν καπαμάς, παστό, το κεφάλι πηχτή, τα ποδαράκια την άλλη μέρα σούπα κι ο πατσάς σκορδοστούμπι μεζές για τους άντρες ... στο πρώτο χαρτόβραδο! Θα γινόταν σύγλινα, θα καπνιζόταν με φασκόμηλο, θα  Ποτέ δεν είδα γαλοπούλα στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι μας! Χριστουγεννιάτικο δέντρο ναι! Εκεί την πατήσαμε, σαν παιδιά -ο αδερφός μου κι εγώ- ζηλέψαμε, ξεγελαστήκαμε και ζητήσαμε δέντρο από τον μπαμπά μας! Και ... μάς το έφερε! Το ίδιο έκανα κι εγώ με τα παιδιά μου. Μόνο που στο μέσα δωμάτιο πάντα υπήρχε -κι υπάρχει- το καραβάκι μου, με τα σημαιάκια του, τα αναμμένα φωτάκια του ... φάρος ... Δεν έχω παράπονο όμως ... Κάποιες φορές το πήραν κι οι γυιοί μου μικροί και πήγαν κι είπαν τα κάλαντα! Η πρώτη φορά ήταν που ήταν δύσκολη! ΄Οταν είδαν κι άκουσαν τα καλύτερα σχόλια για το καραβάκι "τους", μετά έγινε παιχνίδι ... και μετά-μετά τ΄αγάπησαν!

Α, και η Σαρακοστή, στη Σμύρνη σαρακοστή κανονική! Με το τελευταίο τρίμερο μόνο με νερόβραστα! Για να κοινωνήσουν ... αφού πρώτα ζητούσαν συγγνώμη και φιλούσαν το χέρι με κατά σειρά προτεραίτητας: παππούδες, γιαγιάδες, μπαμπάς και τελευταία η μαμά ... που ούτως ή άλλως την είχαν σίγουρη - τη συγγνώμη- της!

Αντέτια -έθιμα- ήταν αυτά κι έπρεπε να τηρηθούν κατά γράμμα!

Καλές σας νύχτες  ...