21 Νοεμβρίου 2012

Ένα Τότε μοιραίο με ... θραύσματα απ΄ το χθες και το σήμερα




Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό
Φωτό



2 σχόλια:

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Σπουδαίες φωτογραφικές μνήμες.
Αχ ρε προσφυγιά!

E.- είπε...

Συνδυάζοντας γιαγιά κι όπως τόσο σωστά το λες, φωτογραφικές μνήμες ... είναι εκπληκτικό το πόσο όλα αυτά ζωντανεύουν, ξαναζούν, γίνονται ακόμη περισσότερο δικά μου ... επιβεβαιώνονται κι επιβεβαιώνουν!

Καλά σου μεσημέρια Ιχνηλάτη

Ε.-