να ΄στε καλά να γελάτε!!!!!!
Τα καθέκαστα αργότερα!
Το αργότερα ήρθε και να ΄μαι. 1 του Γενάρη, Βασιλείου του Μεγάλου
΄Ενας καινούργιος χρόνος ανοίγεται που χαρίζει στις καρδιές -γιατί όχι, όλα μπορεί να πάνε καλύτερα- ελπίδες! Κι ο λαός μας πιστεύει ότι αν τη μέρα αυτή πάνε όλα καλά, όλα θα πάνε καλά και τον υπόλοιπο χρόνο! Αρχή καλή, τέλος καλό! Προσέχουν όλοι λοιπόν να μην συγχιστούν, να μην κλάψουν, να μην χάσουν, να μην δανείσουν γιατί ... θα το παθαίνουν όλο το χρόνο!
Το φλουρί σε ποιόν έπεσε;
Το δικό μας -ένα μικρό μικρό ευράκι- σταυρώνοντας την πίτα και πριν την κόψω, ακριβώς μ΄ακριβώς στο κέντρο του σταυρού έσκασε χαμόγελο! ΄Ετσι -παρότι μικράκι- ένα τόσο δα κομματάκι τύχης αναλογεί σ΄όλους όσους είχα πρόγραμμα να μελετήσω και ένα κομμάτι πίτας να τους ονοματίσω ... και παράπονα δεν δεχόμαστε! ΄Ενα κατιτίς πήγε στο Χριστό, κατιτίς ακόμη στην Παναγία, με το κατιτίς του κι ο Αη Βασίλης και το σπίτι! Με το κατιτίς μου κι εγώ κι ο γιος ο πρώτος κι ο δεύτερος κι ο θείος κι η γιαγιά κι ο παπούς και το κορίτσι μας ... με το κατιτίς τους κι οι νουνές κι οι φιληνάδες μου! ΄Ολοι από ένα κατιτίς και το ευράκι τ΄άφησα να μισοκρέμεται στα κομμάτια που πήρε ο γιος μου μαζί του στο μικρούλι του σπιτικό με το μικρούλι του το κορίτσι!
Χάθηκα δυο μέρες γιατί προχτές -μουσαφίρηδες- δέχτηκα και χτες -πρόσκληση-αποδέχτηκα! Ουυυυ κι έναν χορό που έριξα! Που λοιπόν -χτες και προχτές- καιρός για ιστότοπους και ιστοιστορίες! Σήμερα όμως είπα -α δεν πάει άλλο- και μετά τις ολίγες ευχές που το πρωί σάς άφησα κι αφού κατάκατσαν τα πολλά γιορτινά κι αφού το μεγάλο μου τ΄αγόρι ανεχώρησε καιρός να κατακάτσω κι εγώ και να τα πούμε ...
Λοιπόν για πείτε ... το ρόδι σας το σπάσατε; Για το καλό σας, ελπίζω πως ναι! Στη Σμύρνη δεν υπήρχε περίπτωση μέρα Πρωτοχρονιάς να υπάρξει σπίτι που να μην σπάσει, για το καλό και για γούρι, το ρόδι του! Και το πιο φτωχικό σπιτάκι ένα ρόδι το θυσίαζε στη μέρα που το ζητούσε ... Κι ακόμη τα τιμάνε τα ρόδια στη Σμύρνη ... σχεδόν όλο το χρόνο, πουλητάδες στο δρόμο σού προσφέρουν το χυμό τους! ΄Ενας χυμός ρευστό ρουμπίνι! Κι η ομορφιά των λουλουδιών της ροδιάς; Απίστευτη! Πόσο θα ΄θελα να ΄χα μια φωτογραφία τους και να σας τη δείξω ... αλλά δεν έχω!
Α, και ποδαρικό ποιός σας έκανε; Στα Σμυρνέικα σπίτια ήταν μεγάλη ένοια το ποδαρικό! Αμ, να ξέρεις ποιος πρωτομπήκε σπίτι σου; Και πως θα ξέρεις ποιον να βρίζεις όλο το χρόνο, έλεγε ο πατερούλης μου και γελούσε! Μπορεί στην πραγματικότητα να είχε κάνει ποδαρικό ο ίδιος ο νοικοκύρης του σπιτιού που ΄χε ξεπορτίσει για να σπάσει το ρόδι μπαίνοντας αλλά και πολύ μετρούσε το ποιος "ξένος" θα έμπαινε πρώτος! Γι αυτό κι όλοι προτιμούσαν να πρωτομπεί ένα μικρούλι παιδί! ΄Η τέλος πάντων κάποιος που τον θεωρούσαν τυχερό και γουρλή! Και τον φίλευαν με όλα τα καλούδια και στα παιδιά έκαμαν και την "καλή χέρα" έδιναν δηλαδή κι έναν παρά!
Άνθρωπος δεν φάνηκε να μου πει τα κάλαντα ... γαμώ το μου!
Προχτές που λέτε λοιπόν, ακριβώς μετά τη μέρα της νουνάς -θες γιατί έπρεπε θες γιατί έτυχε- τελικά και στα γρήγορα, τραπέζι, με τις νονές των αγοριών μου και τα βλαστάρια τους, οργανώθηκε και το καταευχαριστηθήκαμε άπαντες όλοι μας! Κι αφού έτσι έτυχε που καιρός για μπλόγκι! Εκτός του ότι εξήλθα δια τα απαραίτητα εδώδιμα αποικιακά εισήλθα κι άρχισα -κι όλη μέρα- να μαγειροτσουκαλιάζω!
Παραθέτω τα καταναλωθέντα εδέσματα -σχεδόν απόλυτα Σμυρνέικο
για να σας ανοίξω την όρεξη ...
Εισαγωγές ή είσοδοι, γαλλιστί entrées, ελληνιστί ορεκτικά
Συκωτάκι τηγανητό μ΄αριάνι, μελιτζανομπουκίτσες, σαρμαδάκια δυο ειδών μ΄αμπελόφυλλα και με λάχανο, τυροπιτάκια στο τηγάνι ...
Κυρίως ...
Αρνίσιο μπουτάκι γκιούλμπασι και πατατούλες
Σουτζουκάκια -σμυρνέικα φυσικά- με μπόλικο κίμινο και πιπέρι - Ρύζι ατζεμ
Γλυκάκια
Τα ήδη υπάρχοντα κουραμπιέδες, μελομακάρονα
Λουκουμάδες
και
Τίραμισού
Ναι ξέρω, τιραμισού στην Σμύρνη γιοκ ... αλλά τι να κάνουμε αφού το ήθελε ο λαός!
Κάνω ένα διάλειμμα ... κι επανέρχομαι! Είναι ώρα για ευχές στους Βασίληδες στους μεγάλους εορτάζοντες της μέρας!
Εις το επανειδείν μ΄ευχές κι αγάπη
΄Ετρεχαν και στις βρύσες νυχτοχάραγα της Πρωτοχρονιάς! Πρωί-πρωί, πολλοί-πολλοί έτρεχαν στη βρύση να πάρουν το "αμίλητος νερό", αφού προηγουμένως την άλειφαν με βούτυρο και μέλι. Σκόρπιζαν και ξηρούς καρπούς γύρω της, πολυσιτόρια ... λέγοντας μιαν ευχή: "όπως τρέχει το νερό, καθαρό και δροσερνό, έτσι να τρέχουν και τα καλά μας". Φεύγοντας απ΄τη βρύση δεν μιλούσαν σε κανένα (αμίλητο νερό) για μην ταραχτεί η ησυχία του Στοιχειού... που την προστάτευε και την "πλούτιζε" για να ρέει ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου