20 Ιανουαρίου 2011

Σπίτι μου, σπιτάκι μου, σπιτοκαλυβάκι μου ...

Λοιπόν μού λείψατε! Ναι, ναι, μού λείψατε!
΄Εστω κι αν είστε 3 κι όχι 1013 εσείς όσοι κι όσοι και που που και που περνάτε και ρίχνετε μια ματιά δώθε-κείθε στον ιστότοπό μου. Δεν δημιούργησα το μπλογάκι μου για να γίνω γνωστή, ούτε για ν΄αποκτήσω διασυνδέσεις, ούτε για να φανερώσω κάποιο κρυφό ταλέντο, ούτε για να βρεθώ με μια αρμαθιά άσχετους να μου ζητάνε ν΄ανοίξουμε παρτίδες.

Μια παρόρμηση ήταν -όπως κι εκείνο το προηγούμενο που στο Διαδίκτυο κάπου ίπταται- ίσως και ανάγκη! Μια ανάγκη, ίσως, να αφήνω κάπου κάποιες από τις σκέψεις μου, πολλές απ΄τις αναμνήσεις μου, συλλογισμούς, μπούρδες ...

Γενάρης, 20 Πέμπτη

Αγιαντώνης έγραφε, ΄Αι Θανάσης έκοβε κι ΄Αι Ευθύμης θύμιαζε ... έτσι έλεγε η γιαγιά μου η καλή για να θυμάται τις γιορτές, έτσι μού ΄μεινε και μένα να τις θυμάμαι ...
Ευθυμίου οσίου και Ζαχαρίου σήμερα και σαν ζάχαρη γλυκές να ΄ναι οι μέρες οι λοιπές ...

Είχαμε μείνει λοιπόν σ΄ένα φαγάκι ...
Ε λοιπόν, ετοιμαστείτε για ένα κάτι διπρόσωπο! Λοιπόν έχουμε και λέμε. Φαγάκι και γλυκάκι μαζί, για παιδάκια και μεγάλους, για δεινούς μαστόρους της κουζίνας μα και γι΄αρχάριους, για καλοκαίρι και χειμώνα και κυρίως με υλικά που πάντα τριγυρίζουν στην κουζίνα μας -σαν του σμυρνέικου χαλβά- εύκολο, γρήγορο, οικονομικό και κυρίως της γιαγιάς μου της καλής και σμυρνέικο ...

Διπρόσωπο ή
Αυγόφετες ...

Υλικά
Τηγάνι μέτριο έως μεγάλο
Λάδι (για τους έχοντας προβλήματα όχι χοληστερίνης ή βάρους αλλά στομάχου, προτιμήστε κάποιο σπορέλαιο) ελαιόλαδο για τους μη έχοντες
Ξερό (παλιό ή όπως λέγαμε μπαγιάτικο -όχι μουχλιασμένο έτσι;- ) ψωμί
Γάλα - Αυγά χτυπημένα (δεν ξέρω ούτε πόσο γάλα ούτε πόσα αυγά χρειάζεστε, εξαρτάται από το πόσο ξερό ψωμί έχετε)
Τυρί τριμμένο (ότι τυρί και να ΄ναι ... κατά προτίμηση κεφαλοτύρι, αλλά και φέτα ή γραβιέρα ή κασέρι). Ούτε πόσο τυρί χρειάζεστε  ξέρω ... γιατί εμένα μ΄αρέσει το "πολύ" τυρί γιατί μ΄αρέσει πολύ το τυρί
Ζάχαρη - κανέλλα

Παρασκευή
Κόβουμε το ξερό ψωμί σε φέτες. Σ΄ένα μπωλ δίπλα έχουμε βάλει το γάλα και σ΄ένα άλλο τα αυγά χτυπημένα. Παπαριάζουμε τις φέτες στο γάλα, τόσο όσο να κρατάνε -δηλαδή όχι να διαλύονται- . Μην ρωτήσετε πόση ώρα χρειάζεται το παπάριασμα, γιατί θα τα πάρω. Σκεφτείτε -να μην διαλύονται, άρα παπαριάζετε ανάλογα με το πόσο ξερό είναι το ψωμάκι σας. Μετά το παπάριασμα στο γάλα, βουτάτε τις φέτες στα χτυπημένα αυγουλάκια έτσι ώστε να καλυφθούν και μετά τις τηγανίζετε στο ζεστό λάδι τόσο όσο να τις δείτε να έχουν ένα χρυσοπορτοκαλί χρώμα. Τις βγάζετε και τις ακουμπάτε σε απορροφητικό χαρτί κι εδώ αρχίζει η... μαγκιά!

Για τους επιθυμούντες φαγάκι, ρίχνετε πάνω στις φέτες το τριμμένο τυράκι και πιπέρι (τέλειος μεζές για τσιπουράκι, ουζάκι ή κρασάκι).
Για τους επιθυμούντες γλυκάκι, πασπαλίζετε τις φέτες με ζάχαρη και κανέλλα! Σερβίρετε αυθορεί!!!
Και μέλι κάνει ...

Καλή σας όρεξη

Φαγάκι και γλυκάκι λοιπόν μαζί ... εξ ου και το "διπρόσωπο"! Και "μ΄ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια", θα μπορούσαμε να πούμε!

Και φυσικά παραλείπω το καλή επιτυχία!
Δεν υπάρχει περίπτωση -ούτε και δικαιολογία- να μην το πετύχετε! Είναι τόσο εύκολο!

bisous - γαλλιστί μπιζού διαβάζεται,
 ελληνιστί
φιλάκια
σημαίνει ...

2 σχόλια:

Dina Vitzileou είπε...

Μωρέ ..αυτό ήταν ?.. κι έλεγα και εγω θάχω τα υλικά δεν θα τάχω..
Τουλάχιστον μου θύμισες την αλμυρή εκδοχή που την είχα ξεχάσει γιατί την άλλη την έχουμε μπουχτίσει..λόγω Αλέξανδρου κυρίως.
φιλάκια

genna είπε...

εγώ καλημέρα αφήνω και παίρνω δρόμο...

υπέρβαρη παρακαλώ, ξεκινώ δίαιτα...

φιλιά!