Για τον παρά κολάζεσαι, με τον παρά αγιάζεις ...

Δεν σας υποσχέθηκα χθες να σας κάνω να θελήσετε να ταξιδέψετε, να ζηλέψετε, να ονειρευτείτε, να νοσταλγήσετε, να θυμηθείτε και να αναπολήσετε;

 

1,2,3 ... Ξεκινάμε...ναι, αλλά από πού;

Απ΄τον καφέ, απ΄τις Αμαζόνες, απ΄το ματζούν(ι), τη Νιόβη;

Χμμμ ... ΄Η που θα τα πάρω αλφαβητικά ή που θα τα πάρω χρονικά ...

Πάμε λοιπόν, αλφαβητικά

Αμαζόνες
 

Λέγεται, πως από την Αρχαία Μαγνησία είχαν περάσει και οι Αμαζόνες. Θυμάστε, εκείνες τις ατίθασες, όμορφες, άφοβες, πολεμίστριες, τοξότισσες και καβαλλάρισσες ναι; Ε, αυτές λοιπόν οι κοπελιές, φαίνεται πως έτσι ασυμμάζευτες που ήταν έφτασαν και μέχρι τη Μαγνησία. ΄Οχι πως η Μαγνησία είναι μακριά από την ΄Εφεσσο όπου λατρευόταν η θεά ΄Αρτεμις. Ούτε και ιδιαίτερα μακριά είναι από την πατρίδα τους ή τουλάχιστον από κει που οι ιστορικοί τοποθετούν την πατρίδα τους (Θεμίσκυρα - Εύξεινος Πόντος). ΄Αλλωστε η βασίλισσά τους έχτισε τον υπέροχο ναό της Εφεσσίας Αρτέμιδος. Και φυσικά μόνο 30 χλμ. μακριά είναι η Μαγνησία/Μανισά από τη Σμύρνη και γνωστό είναι το ότι κάποιοι ιστορικοί ισχυρίζονται πως η Σμύρνη πήρε το όνομά της από την Αμαζόνα Σμύρνη. Και όπως ξέρουμε ακόμα οι Αμαζόνες ήταν ταμένες στη χάρη της Αρτέμιδας. Τώρα βέβαια με ποιον σκοπό έφτασαν δεν θυμάμαι.  Σα να μου ΄ρχεται στο μυαλό πως σε κάποια μάχη -ίσως βρω κάπου το σε ποια- βρέθηκαν ή θέλησαν να βοηθήσουν. Στη Μαγνησία λοιπόν όμορφα τόξα στολίζουν πολλά και διάφορα μαγαζιά, εστιατόρια, μαγέρικα, καφενέδες  ...Πράγμα παράξενο που μου έκανε εντύπωση. Ρώτησα λοιπόν σ΄ένα μαγαζί στολισμένο με τόξα και που το αφεντικό μιλούσε σχεδόν κατανοητά αγγλικά, γιατί μια τέτοια προτίμηση στα τόξα κι εκείνος μ΄άφησε να εννοήσω πως αυτή η προτίμηση έχει να κάνει με τις Αμαζόνες. Πέρασαν από κει, πολέμησαν, και θαυμάστηκαν κι αυτές και τα θανατηφόρα τόξα τους. Από τότε άρχισαν στην περιοχή να κατασκευάζουν τόξα. Τους έπιασε λόγω θαυμασμού κάτι σαν μανία. Στην αρχή τα τόξα τους ήταν άγαρμπα. Μα με τον καιρό, τα τελειοποίησαν και τα τόξα τους έγιναν γνωστά, σαν τα καλύτερα τόξα, στον τότε κόσμο... Κι είναι περήφανοι γι΄αυτά μέχρι σήμερα... Κι είναι κάτι σα σεβασμός κι αναφορά κι αφιέρωμα στις Αμαζόνες ο στολισμός των τόξων ...  και σέβας στην κληρονομιά που τους άφησαν οι τοξότρες ...

 

Απ΄τα ατίθασα κορίτσια, κληρονομιά στη Μανισά ... 

 

Αμαζόνες και Μανησιάς τόξα τέλος.


Καλά σας βράδια ...

Ε.-


Ε, Ε ... αύριο θα πούμε τον καφέ ...
Σας περιμένω


Πριν σας αφήσω κάτι ακόμη. Θεωρώ σκόπιμο να σας πω, πως δύσκολα θα συννενοηθείτε με τους "γείτονες" όσο κι αν μιλάτε ξένας γλώσσας. Δεν μιλούν παρά τη δική τους ντοπιολαλιά. Μα σαν έχετε τη διάθεση να τους γνωρίσετε, να τους μιλήσετε, να είστε σίγουροι πως όλα, αυτοί απλόχερα θα σας τα εξηγήσουν κι, εσείς όλα μια χαρά καλά θα τα καταλάβετε ...