Αν δεν βρέξεις κώλο, ψάρι δεν τρως ... όπερ

αν δεν παλουκωθείς να γράψεις, πρόοδος ιστότοπου ... γιοκ!

Γενάρης 12, βροχή μπόλικη

και δουλειά ακόμη μπολικότερη, εξ ού και η διήμερη απουσία μου! Τέλος πάντων, τώρα είμαι εδώ έτοιμη να τα πούμε. Το πρόβλημα είναι ότι αν αφεθώ θα σας πω διάφορες μπούρδες, κυρίως θα στραφώ κατά διάφορων και στο τέλος τί; Τίποτα! Κανένας δεν θα μ΄ακούσει, κανένας δεν θα συμμορφωθεί και κανένας και τίποτα δεν πρόκειται ν΄αλλάξει! Εδώ τους μιλάς εξαπεναντίας και δεν σ΄ακούνε, τους φωνάζεις και κουφίζουν, εξαγριώνεσαι και στριγκλίζεις κι άλλα κι άλλα κι ότι θέλουν καταλαβαίνουν και κάνουν! Να τα μας! ΄Αρχισα!

Και για να αποφύγω τα ανωτέρω λέω ν΄ασχοληθούμε με κάτι γλυκό κι εύκολο ...

΄Ενα από τα πιο διαδεδομένα γλυκά της Σμύρνης ήταν ο σιμιγδαλένιος χαλβάς. Φιαχνόταν με σταρένιο σιμιγδάλι ψιλό (χοντρό μόνο αν δεν υπήρχε ψιλό) και φρέσκο βούτυρο ή τελαιόλαδο. Μπόλικη ζάχαρη, κανέλλα κι αμύγδαλα ή σταφίδες, σουσάμι ... Σταφίδες και σουσάμι αν άρεσαν ή αν υπήρχαν ...
΄Ηταν ένα γλυκάκι κυρίως γρήγορο και για να ξεγελάσουν τα παιδιά. Και τα υλικά του υπήρχαν πάντα στην κουζίνα. Η συνταγή που ακολουθεί είναι μια παραλλαγή της γνωστής κι εύκολα αποστηθιζόμενης 1-2-3-4- απλά και μόνο για να γίνει το χαλβαδάκι σας πιο ελαφρύ ...

Σμυρνέικος Χαλβάς σιμιγδαλιού

Υλικά: 1 φλυτζ. τσαγιού καλαμποκέλαιο, 2 φλυτζ. τσαγιού σιμιγδάλι ψιλό παρακαλώ, 2 ή ίσως 2 1/2 φλυτζ. τσαγιού ζάχαρη -αν είναι δυνατόν σκούρα- και 3 1/2 φλυτζ. τσαγιού νερό, κανέλλα και αν θέλετε κι έχετε αμύγδαλα, σταφίδες και σουσάμι

Παρασκευή
Σε ένα μπωλ μετράμε και βάζουμε τη ζάχαρη και σ΄ένα άλλο το νερό ώστε να τα έχουμε ήδη μετρημένα έτοιμα.
Σε μέτρια φωτιά και μέτρια κατσαρόλα βάζουμε το "λάδι" μας και προσθέτουμε το σιμιγδάλι. Με το αναδευτήρι ανακατεύουμε ώστε το σιμιγδάλι ν΄απορροφήσει το λάδι και δεν σταματάμε καθόλου το ανακάτεμα ώσπου το σιμιγδάλι να "σκάσει", να καβουρντιστεί και ν΄αποκτήσει ένα γλυκό ελαφρύ καφέ χρώμα. Προσθέτουμε τη ζάχαρη κι ανακατεύουμε πολύ καλά. Μη φοβάστε! Η όψη "σβόλων" που έχει το μείγμα σας θα εξαφανιστεί μόλις προσθέσετε το νερό. Προσθέτετε το νερό και συνεχίζετε το ανακάτεμα προσέχοντας να μην καείτε γιατί από τη στιγμή που θα ρίξετε το νερό και το νερό αρχίσει να βράζει, μπουρμπουλήθρες θα σκάνε. Γι΄αυτό προσοχή στα χεράκια. Μόλις το μείγμα σας πήξει -όχι πέτρα, ν΄ανακατεύεται εύκολα- αποτραβάτε την κατσαρόλα από τη φωτιά και προσθέτετε την κανέλλα -υποχρεωτικά- και προαιρετικά τ΄αμύγδαλα ασπρισμένα -ξέρετε πως ασπρίζονται; - και χωρισμένα στα δύο, τις σταφίδες και το σουσάμι. Ανακατεύετε να πάνε παντού και ψάχνετε να βρείτε τη φόρμα που θα βάλετε το χαλβά σας. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μακρόστενη φόρμα του κέικ, στρογγυλή φόρμα ή ακόμα μικρά ατομικά φορμάκια π.χ. ποτηράκια του κρασιού ή φλυτζανάκια του καφέ ή πήλινα του γιαουρτιού... Στη Σμύρνη σέρβιραν το χαλβά "κουταλιές". ΄Οπερ έπαιρναν το κουτάλι της σούπας, το γέμιζαν και το αναποδογύριζαν στο πιατάκι! Συνήθως όχι ένα βέβαια αλλά 2-3. Και πλέον επίσημα έβαζαν από πάνω τ΄άσπρα αμύγδαλα και μερικά σποράκια σουσάμι!

Ασπρισμένα αμύγδαλα: Βάζουμε τ΄αμύγδαλα στο μπρίκι με νερό να τα σκεπάζει, το βάζουμε στη φωτιά και μετά από 2-3 λεπτά που βράζουν, τ΄αποτραβάμε και τους ρίχνουμε μπόλικο κρύο νερό. Τα στραγγίζουμε και τα τρίβουμε με τα δάχτυλά μας να φύγει η φλούδα. Τώρα αν θέλουμε να τα χωρίσουμε -εύκολο- κοιτάμε και βρίσκουμε την ένωσή τους κι εκεί με το μαχαίρι προσεχτικά κόβουμε. Δεν χρειάζεται ζόρι. Χωρίζονται εύκολα. Κι είναι σαν δυο άσπρα δάκρυα ...

Κόλπο:  Πως να κρατήσετε τα αμύγδαλά σας άσπρα, γιατί θα τα χρησιμοποιήσουμε πολλές φορές σε πολλές άλλες συνταγές

Αν βλέπετε πως δεν σας παίρνει ο χρόνος π.χ. αν στο ενδιάμεσο, μεταξύ παρασκευής και διακόσμησης ή σερβιρίσματος, έχετε να πάτε κομμωτήριο -που με τέτοια κρίση δεν το βλέπω- εξ ου κι αρχίσαμε με το χαλβαδάκι που αν και λίαν νόστιμο είναι επιπλέον και λίαν οικονομικό, βάζετε τα άσπρα αμύγδαλά σας σ΄ένα μπωλ με νεράκι και προσθέτετε 3-4 σταγόνες λεμόνι! Τα αμύγδαλά σας θα παραμείνουν κάτασπρα μέχρι να ξανασχοληθείτε μαζί τους!

Καλή σας επιτυχία

Σήμερα το πρόγραμμα έχει ... καμιά σπουδαία γιορτή εκτός από Τατιάνας ή Τατιανής μάρτυρος, όνομα που το βρίσκω πολύ πολύ όμορφο ... και τι κρίμα ελάχιστα διαδεδομένο!

Τα λέμε ...