Καιρός πανιά, καιρός κουπιά ...

Να ΄μαι πάλι εδώ ...
Χμμμ ... κι όχι μόνον εγώ, μα κι ένας άλλος! ΄Ενας ήλιος! Νααααααααα φωτεινός και μεγάλος εκεί απόξω απ΄το παράθυρό μου. Κι όσο κι αν το υποστηρίζω πως το καλύτερο μετεωρολογικό δελτίο είναι το παράθυρό σου, εδώ δυστυχώς που είμαι, αυτό ειδικά το μετεωρολογικό ουδόλως ισχύει. ΄Ενας ήλιος ναααααα λοιπόν αλλά συνοδευόμενος από 2 κούτσικους-κούτσικους βαθμούς ζέστης ... Και πάχνη πάνω στ΄αυτοκίνητα ...

Πάντως πάλι για το γκεζί* ετοιμάζομαι ...
και διά να εξέλθω

Καλημερούδια βρε ...

Καιρός για πανιά ήταν -για μένα- πέρσι τέτοια εποχή! Κι ένα "όνειρο" ετοιμάζουν να βάλω μπροστά ... Κι ήταν και το φεγγάρι μια μαγεία χτες ...

Κι ετοιμαζόμουν και περίμενα κι ανέμενα! Σαν τους ερωτευμένους! Αναμονή! Γλυκειά προσμονή ... για κείνο το κάτι! Υπάρχει πιο όμορφο πράγμα απ΄την αναμονή; Περιμένεις, ριγάς, λαχταράς! Σαν τους ερωτευμένους ... σκιρτά το είναι σου όλο για κείνη τη μοναδική στιγμή και τη μοναδικότητά της. Εκείνο το τσακ για κείνο το κάτι ... που η κόρη του ματιού σου, σαν τους ερωτευμένους- ζωγραφίζει τρυφερά ... την αγαπημένη φιγούρα στο βάθος του δρόμου ...  

Τέτοια εποχή πέρσι ... έφευγα. Κάθε μέρα έφευγα... για εκεί! Μέχρι που επιτέλους στις 27 του Μάρτη έφυγα κανονικά. Μπήκα σ΄ένα πούλμαν, μετά σ΄ένα αεροπλάνο κι έφυγα... μόνο για κει!
Τίποτ΄άλλο δεν μετρούσε, τίποτ΄ άλλο δεν μ΄ένοιζε παρά μόνο το ... εκεί! Ούτε τ΄αγόρια μου δεν κατάφερναν αυτές τις μέρες να με "συγκινήσουν"! Μυαλό και κορμί δούλευαν χώρια. Το μυαλό εκεί, το κορμί εδώ ... μέχρις ότου έφτασε εκείνο το μαγικό λεπτό που έκλεισα την πόρτα μου με το κλειδί.  Κι άφησα το σώμα μου να συνοδέψει το μυαλό μου ... όσο μού είχε -και μου έχει- απομείνει πλέον ...

Στις παρακάτω μέρες θα προσπαθήσω -αν και ξέρω πως είναι αδύνατο- να σας πάρω μαζί μου, εκεί, στα πέρα χώματα. Και θα βάλω τα δυνατά μου -λαθρεπιβάτες- να σας πάρω στα ήδη "υπερφορτωμένα" μπαγκάζια μου. Μακάρι  να μπορούσα να σας βεβαιώσω πως θα νιώσετε κάτιτις απ΄ αυτό το κάτι που -μέρες με γαργαλούσε- ένιωσα. Ελάτε και θα σας πάρω σ΄ένα ταξίδι αμέριστης αγάπης, άλλου αέρα, αναλλίωτης μνήμης, γλυκόξινης γεύσης κι ευωδιάς λεμοναθνών παλιών! Ταξίδι θα πάμε σ΄ άλλον  άνεμο ... βαρύθυμο, νωχελικό, ανατολικό! Σας υπόσχομαι ένα ταξίδι γεμάτο. Μια γλυκόξινη θα έχετε -είχα,  θα το νιώσετε άραγε; - κάθε στιγμή στο στόμα. ΄Ηταν για μένα ταξιδι στελιωμένο σε παλιά αναθήματα, ξεχασμένες παραδόσεις, τρυφερές στιγμές, ανάλαφρα αγγίγματα, κρυφές πληγές, αδικαιολόγητες και μη υποψίες, διχασμένες γνώμες, νωτισμένα μάτια, περασμένα δάκρυα ... ΄Ενα ταξίδι στη Σμύρνη που σε τίποτα πια δε μοιάζει ... μ΄ Εκείνη. Κι όμως εγώ τη βρήκα! Εκεί στην άλλη, βρήκα Εκείνη την άλλη... της γιαγιάς μου, του πατερούλη μου, της μαμάς μου... της καρδιάς μου! Γιατί εκείνη ήθελα να βρω ... Κι ενώ οι ζωντανές παραστάσεις με ξεγελούσαν, αχνά-αχνά οι παλιές μια με ζόριζαν, μια με καλούσαν ...
΄Επαθα ότι έπαθαν κι εκείνοι που αφού έφυγαν κατάφεραν κάποια στιγμή να "γυρίσουν" ... Κι έψαχναν άκρες, θύμησες, νήματα! Βρήκαν μια Εκείνη μ΄άλλα ρούχα, μεταμφιεσμένη, μα αρωματική κι αρωματισμένη σαν κι αυτή που κουβαλούσαν μαζί τους. Μα βρήκαν και ξεφτισμένες κλωστές και μνήματα! Αλλά βρήκαν και τη δική τους! Αυτό μετράει! Βρήκαν αυτό που είχαν! Γιατί αυτό μετράει! Να βρεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου και στην καρδιά σου. ΄Οχι αυτό που σου επιβάλουν οι οποιοιδήποτε άλλοι! Τη βρήκαν ναι, όχι με τα μάτια τους μα με τα μάτια της καρδιάς τους! ΄Ετσι την βρήκα κι εγώ ...
κι έκλαψα ένα κάρο ...

Κυριακή σήμερα
Καλή Κυριακή...

Σας φιλώ
Ε.-

*γκεζί τουρκιστί = περίπατος, βόλτα ... έως μάτι και νυφοπάζαρο 
όπου γκιοζ = μάτι(α)
όπερ μάτια έχω και βλέπω ...

Κι ήταν το φεγγάρι μια μαγεία χτες ... κοντινή κοντινή μας ...
λόγω διαχωρίζουσας, λόγω αφικνούμενης εαρινής ισημερίας και λόγω του ότι εδώ δεν υπήρχε στον ουρανό νυχτερινό σύννεφο ούτε για δείγμα! Αλλιώς θα σου ΄λεγα εγώ τι φεγγάρι θα ΄βλεπες μανδάμ...

Δεν είδα βέβαια επακριβώς τη διαχωρίζουσα, ούτε όλη την ολική έκλειψη... όπως την είδαν στο Μοντεβιδέο ...το φεγγάρι όμως ήταν κούκλα!