20 Μαρτίου 2011

Υπομονή στον άρρωστο ... μέχρι να βγει η ψυχή του!


Δεν μας λυπάσαι εδώ κάτω;
 Κάπου, σε ποιον να δεις, σκεφτόμουν πως θα του πήγαινει γάντι η παροιμία... αλλά να που τώρα δεν μου ΄ρχεται!

Α ναι,φτου  ... ή στον Καντάφι ήταν ... ή στους συμπατριώτες μου ...
Που θα μου πάει ... θα εντοπίσω το που και...

Καμία και σήμερα! Τόσο μας έμεινε για ν΄αρχίσει η άνοιξη!

21 του Μάρτη αύριο, εαρινή ισημερία, άνοιξης γενέθλιον ... ΄Ισα μέρα, ίσα νύχτα ...
Τέλος του χειμερινού ηλιοστασίου χτες και διαχωρίζουσα επίσης. τί είναι η διαχωρίζουσα; Το σημείο εκείνο που γίνεται ανατολή στη Σελήνη. Και η Σελήνη τότε είναι από τη γη ένα τσιγάρο δρόμος απόσταση...  ΄Ετσι κατάλαβα ...
Αύριο ΑΝΟΙΞΗ!!!!!!
Τέλος -το νου σας- και του χειμερινού ωραρίου το επόμενο ... Σάββατο!  
Ελπίζω πως τέλος κι όλοι οι μουρτζούφληδες, σκουντούφληδες, μίζεροι, κακόμοιροι, μισοκακόμοιροι, γκρίνηδες, λάτρεις της αυτολύπησης, στριμμένα άντερα, μουρμούρηδες, αυτοβασανιζόμενοι, δυσκοίλιοι, δύσκαμπτοι, άκαμπτοι, αρνητικοί εκ λάθους πεποιθήσεως, ανοικονόμητοι, ανικατοποίητοι, αχαμογέλαστοι, και αγνώμονες ψυχοπαθητικομελαγχολικολυπημενομανιοκαταθλιπτικοαδιορθωτοι-εγωϊσταροι! Ελπίζω σ΄ένα τέλος και για πολλά άλλα αλλά ας αρχίσω από τα εύκολα! Αμάν αδερφέ μου και πόσοι είναι αυτοί που τους αρέσει να κλαίγονται ρε! Βαρέθηκα να μετράω. Οι μισοί και άλλοι τόσοι! Και βάλε ... Γιατί ρε παιδιά; Γιατί σας αρέσει να κλαίγεστε; Καταλαβαίνω τα δύσκολα, τα πραγματικά δύσκολα και να κλαίγεστε, αλλά να παραπονιέσαι για τον καιρό, τα χρόνια σου που πέρασαν, την μπογιά σου που πια δεν περνάει, την παρανυχίδα σου, τις 3 τρίχες που έχασες, το κινητό που δεν έπιανε χτες, το άντερό σου που γουργουρίζει, τον πισινό σου που δεν υπακούει, το μέιλ που δεν έκανες μπακάπ, το καπάκι που κύλησε και δεν βρήκε τον τζέντζερη*, τον τζέντζερη που δεν βρήκε το καπάκι ... ε όχι, αυτά δεν τα καταλαβαίνω! ΄Αλλο να βρέχει ραδιενέργεια κι άλλο έπιασε ψιλή βροχή! ΄Αλλο να έχεις φτάσει 55 κι άλλο να μην έχεις φτάσει ποτέ 40! ΄Αλλο να μην μπορείς να περάσεις το δρόμο κι άλλο να μην περνάει η μπογιά σου! ΄Αλλο να μην έχεις να φας κι άλλο να τρως του σκασμού, να μην χωνεύεις και ως εκ τούτου να μην χέζεις! ΄Αλλο να μην χτυπάει ποτέ το σταθερό σου κι άλλο να μην έπιανε χτες για 1/2 ώρα το κινητό σου! ΄Αλλο να πονάει απ΄ τα μέιλ το δάχτυλό σου κι άλλο να χάνεσαι σ΄ένα τσουνάμι και να μην βρίσκουν ούτε τη σκιά σου ... ΄Αλλο ραδιενέργεια κι άλλο ... Παπανδρέου! Νομίζω ...


Ουφ, τα είπα και ξαλάφρωσα! Και δεν ακούω κουβέντα! ΄Ανθρωπος να μην έρθει να μου κλαφτεί, τουλάχιστον τις επόμενες 48 ώρες, γιατί, σοβαρά, θα τον σφαλιαρώσω ...


Στα δικά μας τώρα ...

Κάτι ακόμα για το Μάρτη
Τις 3 πρώτες μέρες, τις 3 μεσαίες και τις 3 τελευταίες του Μάρτη, η γιαγιά μου τις έλεγε Δρίμες. Κάπου-κάπου και λάμιες. Οι Δρίμες είναι μέρες επικίνδυνες. Οι λάμιες όντα δαιμονικά. Και τριγυρίζουν κυρίως τα 3 αυτά τριήμερα του Μάρτη. Επικίνδυνες; Δυσοίωνες; τις είχε τις μέρες αυτές και πρόσεχε κι έλεγε πως ότι και να κάνεις τις μέρες αυτές δεν θα βγει σε καλό. Δρίμες ή δρίμη αποκαλούσε βέβαια και το κρύωμα. Μήπως γι΄αυτό τις έλεγε επικίνδυνες; Γιατί κάποτε έτσι και κρύωνες ... χαιρέτα μου τον πλάτανο! Αλλά γιατί συγκεκριμένα αυτές;  ΄Ελεγε επίσης πως αυτές τις μέρες δεν πρέπει να πλένεις, γενικά να προσέχεις και κυρίως να προσέχεις να μην πουντιάσεις! Και το ότι αν δεν παλουκωθείς θα σε πάρουν οι λάμιες κι αυτό το θυμάμαι. ΄Ομως περισσότερες εξηγήσεις κι από που κι ως όλα αυτά δεν ξέρω.

Ξέρω μόνο πως -στη Σέριφο μου το ΄πε ένας γέροντας- Δρίμες έχει κι ο Αύγουστος.

 "Δριμάρης ο Αύγουστος κοπέλα μου, κι 6 πρώτες του μέρες “δρίμες” κι επικίνδυνες είναι."
Και διάβασα πως οι “δρίμες” του Αυγούστου θεωρούνται  κάτι ανάλογο του χειμερινού 12ημέρου, όπου οι καλικάντζαροι προκαλούν αταξία και χάος. Και όπως οι καλικάντζαροι διώχνονται με το αγίασμα των Θεοφανίων, έτσι ξορκίζουν και τις “δρίμες” του Αυγούστου με αγιασμό από την ακολουθία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.

Επί τη ευκαιρία, οι 12 πρώτες μέρες του Αυγούστου λέγονται και “μερομήνια” (μέρα+μήνας) επειδή πιστεύεται ότι προαναγγέλλουν τον καιρό για όλους τους μήνες του έτους. “Η πέμπτη του Αυγούστου άνεφος κι’ ο Μάης άβρεχος”.


Πολλή φόρα πήρα, ε;


΄Εχουμε καιρό και πολλά παλιά και διάφορα μέχρι τον Αύγουστο!  Είναι μακριά ακόμα ο  Αύγουστος, όσο κι αν εδώ οι βιτρίνες βρίθουν ...μαγιώ! Ούτε να το φανταστώ δεν μπορώ ... 3 βαθμοί θερμοκρασία κι εσύ να δοκιμάζεις μαγιώ ...


Καλό βράδυ και μια ηλιόλουστη και χαμογελαστή ΄Ανοιξη αύριο
εύχομαι να έχουμε όλοι μας


Σας φιλώ


Ε.-

Δεν υπάρχουν σχόλια: