Οι βλάχοι γίναν δήμαρχοι κι οι γύφτοι καπετάνιοι ...

Πίσω μας πια από χθες το καλοκαίρι και μπροστά μας το φθινόπωρο ...

Μικρότερες μέρες, λιγότερο φως ...μεγαλύτερες νύχτες ... ακόμα λιγότερο φως...

Αν και το φως πιστεύω πως είναι στο μυαλό ... Παρόλα αυτά θα μου λείψει ...

Αγαπώ πάντως τη βροχή και τα μπακιρένια χρώματα που έχουν αρχίσει να βάφουν τα γύρω ...

Το Βιλαέτι της Σμύρνης

Και μιας κι επίσημα άρχιζε χτες, τουλάχιστον εδώ λούτσα τα πάντα απ' το πρώτο πρωτοβρόχι! Στέκει άραγε να λέμε πρώτο πρωτοβρόχι ή πλεονασμός; Εγώ θα το πω έτσι κι ότι βρέξει ας κατεβάσει!
 

Τη φορά όμως που η βροχή θα ήταν δώρο θεού ... δεν έβρεξε! Θα μπορούσε όμως ... 

΄Ετσι κάηκαν τα περίπου 4.000.000 τμ., ξεκινώντας από τη Μπελλαβίστα και φτάνοντας μέχρι του Χατζηφράγκου. Κι αν χαράξουμε μια ευθεία με αφετηρία το γαλλικό νοσοκομείο μέχρι τον ΄Αη Γιάννη κι αν τραβήξουμε μια ακόμη ευθεία γραμμή που ν΄αγγίζει τις δυο μεριές αυτές με κατεύθυνση το Τεπεντζήκι και το Σταυρό, περνώντας απ΄τις συνοικίες Κιουπετζόγλου και Μορτάκια, η γραμμή μας πάνω από 2 χλμ. θα είναι επίσης. Απ΄το Τεπεντζήκι μέχρι το Τελωνείο ακόμα 3 χλμ. κι απ΄ το Τελωνείο μέχρι τη Μπελλαβίστα 1.000 περίπου μέτρα.! Και μέσα εκεί ζωγραφίστε 55.000 σπίτια που κάηκαν ... και που οι 43.000 ήταν ελληνικά! Κι ήταν ακόμα 10.000 κονάκια αρμενικά και 2.000 περίπου άλλων εθνικοτήτων. Στάχτη έγιναν 5.000 μαγαζιά κι ήταν κι απ΄αυτά τα περισσότερα ελληνικά. Εκεί στις στάχτες που σκέπασαν τη ζωή ζούσαν πάνω από 180.000 ψυχές! Να πούμε ή αυτονόητο πως το μέγιστο ποσοστό ήταν Έλληνες;

Πιο συγκεκριμένα κάηκαν: Η αρμένικη συνοικία και η ελληνική συνοικία! Τυχαίο ή αυτονόητο γιατί κάηκαν ολοσχερώς μόνο αυτές οι δυο;

 

Η αρμενική συνοικία με την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου.
Η ελληνική αγορά, η γνωστή με το όνομα «Μεγάλες Ταβέρνες», τα Γυαλιάδικα, το Γερανιό,
ο Φραγκομαχαλάς. η οδός Νοσοκομείων με τα τρία νοσοκομεία της, το Γραικικό, το Ολλανδικό και το Καθολικό του Αγίου Αντωνίου. Κάηκαν κι οι συνοικίες του Αγίου Γεωργίου
της Αγίας Φωτεινής, του Αγίου Δημητρίου, της Ευαγγελιστρίας. του Αγίου Τρύφωνος,
του Αγίου Ιωάννου της Λυγαριάς, του Αγίου Νικολάου...

Καμάρι είχαν οι γειτονιές τις εκκλησιές τους, οι εκκλησιές έδιναν τα ονόματα στις γειτονιές κι ενορίες ξεχώριζαν τις γειτονιές ...

Κανείς ΄Αγιος όμως δεν ήταν εκεί εκείνο το κακό βράδυ ... Κανείς τους δεν έστειλε μια βροχή! Κανείς δεν βοήθησε, κανείς. Μήτε Θεός, μήτε άνθρωπος ...

Μήτε ΄Αγιος έλληνας ή αρμένης ...

Κάηκε και του Τσαρμάδου (μηχανουγεία, μαχαιράδικα, εργαλεία), οι Πορτάρες, ο Φασουλάς, τα Μπογιατζίδικα, τα Τράσσα, του Μεϊμάρογλου, τα Σερβετάδικα (είδη σπιτιού, λευκά είδη, υφάσματα), τα Ταμπάχανα (Βυρσοδεψεία), τα Κουγιουμτζίδικα (Χρυσοχοεία), τα Μαλτέζικα, της Τσικουδιάς, του Κιουπετζόγλου, του Χαλεπλή, ο Νέος Κόσμος, το Παραλλέλι κι ένα μεγάλο κομμάτι της Προκυμαίας.... Καμιά εκκλησιά δεν έμεινε ορθή ... κι 117 σχολειά δημόσια και ιδιωτικά αποτεφρώθηκαν κι αυτά! Η Ευαγγελική Σχολή μισογλύτωσε μα κάηκε το αρχαιολογικό και νομισματολογικό μουσείο της και σβήστηκαν από βάθρου και τα πλείστα όσα κοινωφελή και αγαθοεργά ιδρύματα... Γειτονιές όλες αυτές της αριστοκράτισσας Σμύρνης, σχολειά των παιδιών της, ιδρύματα των πολιτισμένων δουλευταράδων κατοίκων της... Οι ίδιοι αποφάσιζαν για την ίδρυση και το χτίσιμο εκκλησιών και ιδρυμάτων, οι ίδιοι με τον κόπο τους τα έχτισαν, οι ίδιοι χάθηκαν μαζί τους ...

Κι ήταν σκοπός ο συστηματικός εμπρησμός της Γκιαούρ Ισμίρ, της άπιστης Σμύρνης, της κοσμοπολίτικης Σμύρνας ... κι ήταν του Μουσταφά Κεμάν σκοπός να μη μείνει τίποτα όρθιο ... να εξολοθρευθούν, να εξαφανιστούν, να αφανιστούν οι Χριστιανοί της Μικράς Ασίας και ποτές τους κανείς να μην ξαναγυρίσει στην πατρίδα τους...

 

Καλά σας βράδια 

Ε.-

 

Σεπτέμβρης ήταν και τότε ...

Θα μπορούσε να είχε βρέξει και τότε ...
Μια βδομάδα μόνο ήταν, μια και μόνο πριν να μπει κι επίσημα το φθινόπωρο ...

Θα μπορούσε αλλά δεν έβρεξε ...

Κι έγιναν όλα στάχτη!
Κι οι ζωές τους ... στάχτη κι αυτές!