1 Φεβρουαρίου 2011

Στον άρρωστο το γιατρικό, στον πονεμένο ο λόγος ...

Προς ....

Πόσο εύκολα τα "διάφορα", γίνονται αδιάφορα ... είναι ν΄απορεί κανείς!

Τρίτη, 1 - μήνας 2ος, κουτσός και συμπαθητικός μιας και χάρη σ΄αυτόν θα πληρωθούμε νωρίτερα τον Μάρτη ...

Πάμε λοιπόν στα παλιά κι αγαπημένα μου ...
Πάμε σε λημέρια που δεν "μπορούμε" να πάμε, πάμε σε "σοκάκια" που δεν υπάρχουν, πάμε σε θάλασσες που πνίγουν, πάμε σε εικόνες που δεν υπάρχουν ...

Σμύρνη -
Βουρλά -
Αλάτσατα ...

Σμύρνη! Αυτή που αγαπήθηκε περισσότερο απ΄όλες τις άλλες ...

Κατοικήθηκε από Ελληνικούς πληθυσμούς από την αρχαιότητα μέχρι το 1922! Καταστροφή της Σμύρνης!
Και την ακολούθησε η ανταλλαγή πληθυσμών μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης το 1923...

Παγερές λέξεις, παγερές ημερομηνίες, παγερές μνήμες! Μνήμες που τρομάζουν, αναμνήσεις που κλαίνε, στιγμές που ταράζουν ...
Καταστροφή, ανταλλαγή,  λέξεις που στενάζουν...
μα και πληγώνουν, γρατζουνάνε, θλίβουν, πονάνε ...

Πριν την καταστροφή του 1922 η Σμύρνη, (μόνο η πόλη) αριθμούσε 370.000 κατοίκους!
165.000 ήταν οι  Έλληνες, 80.000 Οθωμανοί Τούρκοι, 55.000 Εβραίοι, 40.000 Αρμένιοι, 6.000 Λεβαντίνοι και 30.000 διάφοροι άλλοι ξένοι... Κράμα μαγικό γλωσσών, πολιτισμών,  παραδόσεων, ήχων  ...
Με γλώσσα αρχόντισσα τα ελληνικά, με πολιτισμό συθέμελα τον ελληνικό, με παραδόσεις κι αξίες ανάκατες ...
Με τα ελληνικά να βασιλεύουν  η πόλη είχε ένα καθαρό ελληνικό χρώμα! Βάλε τώρα κάτι η γλώσσα, κάτι η ιστορία, κάτι τα χιλιάδες σκορπισμένα ελληνικά μάρμαρα, κάτι οι 165.000 ψυχές, οι εκλησσιές τους, τα σχολειά τους, τα νοσοκομεία τους, τα θεατρά τους, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις τους, τα περιοδικά τους ... βάλε ότι και το εμπόριο σε ελληνικά χέρια ήταν,  βάλε και τον παρά και το χρήμα που πιότερο με ελληνικά χέρια είχαν να κάνουν .... Ε, μ΄αυτά και μ΄αυτά φτάσαμε ώστε  "Γκιαούρ Ιζμίρ" (=Σμύρνη των απίστων) ν΄αποκαλείται η Σμύρνη απ΄τους Τούρκους ...

Καλό μήνα ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: